İstanbul'da insan gibi yaşamayı, modern bir şehir hayatını, Avrupa'daki gibi huzur dolu parkları, yeni metro hatlarını vs. hepsini es geçtim, sadece çocuğumu bebek arabasıyla parka götürmek istiyorum ama olmuyor.
Beşiktaş'ta oturuyorum, ne zaman çocuklardan birisini bebek arabasına koyup dışarı çıksam hayattan soğuyorum.

KALDIRIM İŞGALİ PARASI
Ya karşıma kaldırımın tamamını kaplamış bir araba ya da dükkan önlerine yığılmış ürünler, dolaplar, masalar çıkıyor...
Havalar ısınınca durum daha da vahim. Restoranı, bakkalı, nalburu hiç fark etmiyor, herkes dükkanında ne varsa kaldırıma koyuyor.
Turşucu bile devasa turşu kaplarını, bidonlarını sıralıyor.
Başka semtlerde de aynı sorun var ama Beşiktaş inanılmaz kalabalık ve kaldırımları çok dar.
Bazen park etmiş araba ya da dükkanların işgali olmasa da kaldırımda yürümek imkansızlaşıyor.
İki insanın zor geçebileceği kaldırımın ortasında doğalgaz kutusu, lamba direği, çöp konteynırları ile yüzleşiyorsunuz.
Engelliler için yapılan rampaların ortasında bile direk ve ağaç var.
Haliyle ya bebek arabasını ve çocuğu Naim Süleyman oğlu gibi kucaklayıp bir karış boş alan arıyorsunuz ya da arabaların ortasında kalıyorsunuz. Dükkan sahiplerin bu umursamaz tavrının sebebi Beşiktaş Belediyesi'ne ödedikleri kaldırım işgaliye parası olmalı.

YAZMAKLA BİTMEZ!
Bu kızgınlığımın asıl nedeni ise geçtiğimiz hafta 11 aylık oğlumla arabanın altında kalmaktan son anda kurtulmam. Aslında kaldırım sorunu yazmakla bitmez...
Bir de Türkiye'nin, bölgesinin lider ülkesi olduğundan bahsediliyor. Ben daha kaldırımda yürüyemezken lider ülke olsam kaç yazar?