23 Nisan'da koltuğumuzu verdiğimiz, öpüp kokladığımız, sevgi gösterdiğimiz çocukları bugün de hatırlıyor muyuz?
Yarın da hatırlayacak mıyız?
Tinerci çocukları..
Kapkaççı çocukları..
Dilenci çocukları..
Mendil satan, sakız satan, kırmızı ışıklarda bekleyip ağlamaklı gözlerle para isteyen çocukları..
Türkiye çok genç bir nüfusa sahip diye övünüyoruz.. Peki o genç nüfusa yeterli eğitimi verebiliyor muyuz? İyi bir gelecek hazırlıyor muyuz?
Yoksa kaderlerine mi terk ettik?
Hayır.. Türkiye son on yıl içinde inanılmaz yol katetti.. Sivil toplum kuruluşları çok iyi çalışıyor.. İnsanlar duyarlı, herkes elinden geldiğince bir şeyler yapıyor..
Okul olmadığı için, öğretmen bulunamadığı için eğitimden yoksun kalan çocuk yok.. Tam tersi; çocuklar okula gidebilsinler diye kampanyalar yapılıyor.. Aileler kız çocuklarını da okutsunlar diye teşvik ediliyor..
Ama Türkiye bir kuşak geçmeden bu sorununu çözemez.. 5 çocuklu, 10 çocuklu aile dönemi sona ermeden Türkiye'nin derdi bitmez..
Adamın yedi-sekiz çocuğu var.. Hepsiyle ilgilenebiliyor mu? Hepsini besleyecek, okutacak, giydirecek, sıcak bir ev verecek gücü var mı?
Hayır.. Ama istiyor.. Yedi-sekiz çocuk istiyor..
O çocuklar nerede büyüyor? Sokakta.. Ve sokakta büyüyen çocuk bir gün suç örgütlerinin eline düşüyor.. İster istemez onlara sığınıyor..
Rakamlar düşündürücü.. Çocuklar geçen yıl 48 bin 375 suç olayına karışmış.. Hırsızlık ve yankesicilik ilk sırada.. Bu olayları küçücük beyinler planlamıyor ki.. Onlara yaptırılıyor..
Büyük kentlerde kapkaç denildi mi akla 8-10 yaşındaki çocuklar geliyor.. 8 yaşındaki bir çocuk çantanızı aldı, kaçmaya başladı; ne yaparsınız?
Peşinden koştunuz diyelim.. Ya sizden kaçarken bir aracın altında kalırsa.. Ya bir yerden düşüp ağır darbe alırsa, yaralanırsa.. Çaresizsiniz..
Diyelim yakaladınız.. Ne yaparsınız? Sekiz yaşındaki çocuğa ne yapılabilir ki..
'Bu ülkede polis yok mu?' demeyin.. Bu polisiye bir olay değil.. Her köşe başında, her kırmızı ışıkta bekleyen çocukla mücadele etmek polisin işi değil.. Doğru olan, kalıcı olan, o çocuğun sokağa düşmesini önlemek..
Çünkü sokağa düşen çocuk şiddetin de içine düşüyor.. Ya kendi şiddete başvuruyor ya da şiddete maruz kalıyor..
Çocuklara karşı işlenen suçların sayısı da az değil.. 22 bin 606.. Suç sıralaması da şöyle:
İhmal veya kazaen ölüm, kasten öldürme, yaralama ve darp..
23 Nisan onların da bayramı.. Ama onlar bu bayramı kutlamıyorlar, kutlayamıyorlar..
Çünkü onlar çocukluklarını yaşayamıyorlar..