Sevgili dostum Ahmet Hakan acı acı dert yanmış.. "İlkesiz" diyorlarmış onun için.. Kılıçdaroğlu'nu bir övüyor, bir yeriyormuş. Recep Tayyip Erdoğan'ı bir yerin dibine sokuyor, bir göklere çıkarıyormuş da, ondan..
Yıllarca ayni sorunu yaşadım. Hâlâ da yaşıyorum, ama zerre dert etmiyorum..
Çünkü bir gazetecinin işinin adamlarla değil, eylemlerle olduğunu daha ilk günümde öğrettiler bana.. "Doğruya doğru.. Eğriye eğri" dediler..
Ama bu ülkede bayağı da ciddi bir yoğunluğa bunu anlatmak mümkün değil..
Mesela, Galatasaray'ı UEFA Şampiyonu yaparken yere göğe koyamadığınız Fatih Terim'i, Türkiye'yi kişisel hataları yüzünden şu rezil Dünya Kupası'na götüremediği için eleştirdiniz mi, ilkesiz oluyorsunuz.. "Yahu Fatih için bir yazdığın bir yazdığını tutmuyor.."
Tutmaz.. Fatih'in bir yaptığı öbür yaptığını tutmuyorsa, ben ne yapayım?.
Bakın, dostlarım vardır.. Her insan gibi..
Ama "Adamım" yoktur. Gazetecinin adamı olmaz. Gazeteci, yazısına kişisel dostluklarını, sempati ve antipatilerini de karıştırmaz.
Bunları anlamakta zorlananlar, sana "İlkesiz" diye saldırırlar, Sevgili Ahmet..
Aldırma.. Yürü.. Bildiğin yolda yürü.. Sonunda onlar senin yoluna gelirler!..
Gelmezlerse..
Boş ver.. Senin "Hayır" dediğine 500 kişinin "Evet" demesi, "Evet"lerin haklı olduğunu göstermez!..