15 Temmuz Şehitler Köprüsü'ne en yakın hastanelerden Haydarpaşa Numune en çok yaralının götürüldüğü adreslerden biri oldu. SABAH'a konuşan kahraman doktorlar, "Mahşer yeri gibiydi. Yaralıları sedyeler almıyordu. Her taraf kan gölüydü. Her an hastaneye bomba atılacakmış hissiyle hastalarımızı kurtarmaya çalışıyorduk" diye anlattı.
Şehit Erol Olçok ve oğlu Abdullah Tayyip, köprüde hainlerin karşısına dikilenler arasındaydı. Baba-oğulun getirldiği hastanede acil tıp uzmanı olan Dr. Mehmet Koşargelir, "O kahramanları acilde ben karşıladım. Baba-oğula ilk müdahaleyi ben yaptım. Abdullah Tayyip ilk şehidimizdi " dedi.
İşte o kahraman doktorlar ve anlattıkları:
SAVAŞ ALANINDAYDIK SANKİ KAHRAMANCA ÇARPIŞTIK
Sağlık Bilimleri Üniversitesi Acil Tıp Öğretim Üyesi ve Haydarpaşa Numune Hastanesi Acil Tıp Kliniği Uzmanı Dr. Mehmet Koşargelir:
* 15 Temmuz'da hastanenin acilinde görevliydim. 200'e yakın ateşli silah yaralanması geldi. O kahramanları acilde ben karşıladım. Acil, mahşer yeri gibiydi. Üzerimizden jetler alçak uçuş yapıyor. Acil servis zangır zangır titriyordu. Hastaneye bomba atıldı zannettik. O an tüm sağlıkçılar birbirimize sarıldık . Hastalarımızı bırakıp, kaçamazdık, kahramanca çarpıştık.
* Peş peşe yaralılar geliyordu. O gece görevde olmayan doktor arkadaşlar, sağlık çalışanları birer birer hastaneye koştu. Tek yürek olduk. Sabahın ilk ışıklarına kadar mücadelemiz sürdü.
* Erol Olçak ve oğlu Abdullah Tayyip Olçak'a da ilk müdehaleyi ben yaptım. Abdullah Tayyip Olçak ilk şehidimizdi. Pırıl pırıl bir delikanlı. Yüzünde vatana hizmet etmenin gururu vardı. Geldiğinde vefat gerçekleştiğinden bir şey yapılamadı. Onun ardından babası Erol Olçak getirildi. Acil servis o kadar kalabalıktı ki boş olan hiçbir sedyemiz kalmamıştı.
Her tarafı kan olan acil servisimizin Resussitasyon odasında yere yatırdık Yeniden canlandırma işlemine başlamak için bende yüzüstü yere yatarak entübe ettim. Ventilasyonunu sağlarken kapalı kalp masajına da başladım. 30 dakika kadar ekibimle canla başla uğraştık. Ancak hiçbir yaşam belirtisi vermedi. Bu arada yaralılar durmaksızın gelmeye devam ediyordu. Baba-oğula çok üzüldüm.
* Savaş alanındaydık sanki. Sabaha kadar ameliyathaneler çalıştı. Herkes 'önce vatan' dedi. Sağlıkçılar canla başla hainlerin önüne atlayan kahramanları yaşatabilmek için çalıştı.
HASTANE MAHŞER YERİ GİBİYDİ
Sağlık Bilimleri Üniversitesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı Başkanı ve Haydarpaşa Numune Hastanesi Anesteziyoloji ve Yoğun Bakım Sorumlusu Prof. Dr. Osman Ekinci:
* 15 Temmuz gecesi darbeyi öğrenince ilk önce doktor eşimle birlikte Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın Kısıklı'daki evinin önüne gittik. 12 Eylül'ü, 28 Şubat'u yaşamış biri olarak bu hainlerin ilk önce devletimizin en üstü kadamesindeki Cumhurbaşkanımızı hedef seçeceğini düşündük. Burada kısa bir zamanda halk kalkan oluşturdu. Tankların köprüden buraya doğru geleceği söyleniyordu.
Biz de Acıbadem üzerinden köprüye doğru gittik. Köprüde gişelerin orada askeri ünifroma giymiş hainleri gördük. Herkes bağırıyor, tekbir sesleri yüseliyordu. Ama ben yinede onların ateş açacağını düşünmüyordum. Bir anda ateş açtılar. O sırada plastik mermidir diyordum. Ama bir baktım ki ortalık kan gölü. Yaralılar yerlerde.
* Ateş altında kaldım. Hastaneden göreve çağrılıyorduk. Hemen dradaki yaralıları minibüse toplayıp, hastaneye götürdük. Yaralılara 'ben doktorum. İyileşeceksiniz' diyordum. Benim sesimle güç topladılar. Hatta birinin kurşun omuriliğine saplanmıştı. Hastaneye varır varmaz, ameliyathaneleri hazırladık.
* 15 Temmuz'da hastane tam bir mahşer yeri gibiydi. 36 yılllık hekimim böyle bir şey görmemiştim. O gece anestezi uzmanı olarak ameliyathanelerde görev yaptım.
* Aynı anda 14 masada ameliyat gerçekleştirdik. O gece 28 kişiyi ameliyat ettik. Ameliyat ettiğimiz bütün yaralılarımızı kurtardık. Hatta minibüste teselli ettiğim yaralının ameliyatına girdim. Kurşun şans eseri omuriliği sinirini teyit geçmişti.
*Biz tüm bunları alçak uçuş yapan jetler üzerimizden geçerken yaptık. Jetler ameliyathanede deprem etkisi yapıyordu. Serum şişeleri bu sarsıntılarda havada uçuşuyordu. Mesleğe yeni başlamış hekimler, hemşireler korkuyordu. Ama canları pahasına devam ettiler.
* Bu millet kendisine yönelik ihanete, tehditlere karşı tek yürek olma bilincinde. 15 Temmuz gecesi milletimle gurur duydum. Sağlıkçılarımızla gurur duydum. 6 yıl geçti üzerinden o geceyi kurtuluş ruhunu hiçbir zaman unutamam. Halkımızın tepkisi milli iradeye sahip çıkışı takdire şayan. Bu geceyi unutmamalıyız ve unutturmamalıyız.
