Bazen durmak gerek. Koşmayı bırakıp oturmak gerek.
Uzun uzun çay içmek gerek. Düşünmemenin tadını çıkartmak gerek.
Bazen yenilenmek gerek.
E, yenilenmek için de ara vermek gerek.
İnsanın kendisini dinlemesi gerek.
Sevdiği şeyleri hatırlaması gerek.
Bazen okumak için her şeyden sıyrılmak gerek. Günlük koşturmacadan izin almak gerek.
Robot gibi hissetmemek gerek.
Tık nefes eve gelmemek gerek.
Ona buna zincirlerle bağlanıp huzurdan kopmamak gerek. Yaptığın işi, yaşadığın şehri, savunduğun meseleyi neden sevip sahiplendiğini hatırlamak gerek.
Bunun için de es tuşuna basmak gerek.
Korkmadan, sadece kendin için, daha iyisini yapabilmen için, kafayı boşaltıp tekrardan doldurabilmek için.
Bugünlerde zorla koşturmaya, zorla üretmeye ara veresim var benim. Yenilenip sonra tekrar sahalara dönesim var.
Ya senin?
Hadi yapsana, yapabilir misin?