Bu köşede genellikle televizyonun insanlar üzerindeki olumsuz etkilerini konu ediyor ve dilim döndüğünce uyarılarda bulunmaya çalışıyorum. Her ne kadar üç yıl önce "Mağdure programları yüzünden cinayet işlenecek" diye uyarmama rağmen ölümlere engel olamadıysam da, yanlışların üstüne çarpı atmaktan, doğruların altını kalın çizgilerle belirginleştirmekten vazgeçmiş değilim. Bugün, televizyonun nasıl can aldığını değil, nasıl can kurtardığını anlatacağım. Pazar gecesi Habertürk'teki Basın Kulübü sayesinde bir kadının yaşamı kurtarıldı. S.A. adlı kadın tecavüze uğramış, savcıya sığınmış ancak savcı onu "namusu lekelendiği için kendisini öldürmesi muhtemel olan" ailesine iade etmişti. Van Kadın Derneği'nden Zozan Özgökçe risk altındaki kadını kurtarmak istiyordu ama hiçbir yetkiliye ulaşamıyordu. Sonunda gazeteci Fatih Çekirge'ye ulaşıp, yardım istedi. Çekirge de aynı akşam Habertürk'te S.A.'dan söz edip, Van Valisi'nden yardım istedi. Az sonra Vali Niyazi Tamlır yayına bağlandı. Onun talimatıyla jandarma, S.A.'yı ailesinin yanından aldı. Bu arada Berdel yapılarak S.A.'nın kocasına verilen kadın da ailenin yanından kurtarıldı. Bir gün sonra... Yer: Aydın'ın Didim ilçesi... Bir yabancı inşaat şirketinde çalışan Angel Thomson, minibüsünde bulunan müşterilerinden birinin fenalaştığını fark etti. İngiliz müşteri Phillip Smith'e minibüste kalp masajı ve suni teneffüs yaptıran Angel Thomson bu müdahalesiyle adamın hayatını kurtardı. Angel daha sonra ilk yardım yöntemlerini Casualty adlı hastane dizisinden öğrendiğini söyleyecekti... Demem o ki; televizyon sadece Polat'a özenip okulda arkadaşının boğazını kesmeye kalkan ya da Örümcek Adam'ı izledikten sonra kendini iple vantilatöre asıp, ölen çocuklar yaratmaz. Televizyon bazı mağdureleri öldürebildiği gibi bazılarının da hayatını kurtarabilir. Hep söylediğim gibi: Televizyon uranyuma benzer. Ondan elektrik de üretebilirsiniz, atom bombası da... İşte bu nedenledir ki, onu kullanmak için bir nükleer reaktörün kumanda odasındaki uzmanların titizliği gerekir.