Tekfen Holding bu yıl 50, TEMA ise 15'nci yaşını kutladı. Her ikisinin de kurucusu olan Nihat Gökyiğit ise 82'nci yaşını... 'Artık benden bu kadar, köşeme çekileyim' felsefesi ise onda olmayan tek şey... Konya'da birkaç hafta önce susuzluğa karşı kurak alana dönüşen köyleri dolaşırken 82 yaşındaki Nihat Gökyiğit'e kimse yetişemedi. 45 derece sıcakta sabahın beşinde başlayıp gece yarısına kadar süren turu bir tek o, bir dakika bile dinlenmeden tamamlayabildi. Bitmez tükenmez enerjisi ile şaşırtan Gökyiğit'e 'nasıl oluyor?' diye sordum. İçten yanıtlar verdi. Röportajı eşinin ölümünün ardından büyük üzüntüsünü frenleyebilmek için kurduğu botonik bahçesinde yaptık. Oturmadı; soruları, o çiçekleri gezerken sordum. Elinde makası, gülleri budarken arkasından ona yetişmeye çalışarak yanıtları aldım. 82 yaşında sahip olduğu dinamizmi anlatan Gökyiğit, balın büyük etkisinin altını çizdi...
* Tema'yı kaç yaşında kurdunuz?
Tema 15 yıl önce kuruldu ben 82 yaşındayım, o zaman 67 yaşındaydım. Herkes için 'iş bitti' denen yaşta biz Türkiye'nin topraklarını kurtarmak için yola çıktık. Mühendis olduğum için topraktaki tahribatı görüyordum. Ben doğayı bilirim. Doğduğum yer Artvin; Türkiye'nin doğal güzelliği açısından en zengin yeridir. Bu işin harekete geçirilmesinde rahmetli Vehbi Koç'un da büyük yardımları oldu. Türkiye'nin böyle bir meselesi olduğuna inandırmak istedik. İlk onun ve benim cebimizden koyduğumuz sermayelerle yola çıktık. Sonra pek çok iş adamı 'biz de varız' dedi Bu isimler arasında şu an rahmetli olan Nejat Eczacıbaşı da vardı.
* Bu tip sosyal sorumluluk projeleri için emekli olmayı mı beklemek lazım?
Hayır bu sosyal sorumluluk işlerine her yaşta başlanabilir. Ama tecrübe önemlidir. TEMA'dan önce ben pek çok ilke imza atmıştım. Türk-Sovyet İş Konseyi'nin kuruluşu, onun ilk başkanlığı; Karadeniz Ekonomik İş Konseyi'nin kuruluşu ve onun ilk başkanlığı...
* Yeni bir şeylere başlamak insanı yorar, üzer, strese sokar. Bunlarla nasıl başa çıkarsınız?
Çalışarak, başka meşguliyetler bularak... Eşim öldüğünde çok üzüldüm. Nefes darlığı çekmiştim. 'Ne yapabilirim' diye düşündüm ve botanik bahçesini kurdum. Hatıra parkı ile işe başladım. Eşim Nezahat Gökyiğit'in adını ve kendi adımı verdim. 50 hektar alan çorak topraktı. Beş yıl içinde Türkiye'nin büyük botanik parkı oluştu.
* Siz spor yapar mısınız?
Benim spor alanım botanik bahçem. Her gün değil ama haftada 4-5 kez geliyorum ve geldiğimde de 3-4 saatimi burada geçiriyorum. Yaz-kış burayı bitki bitki gezerim. Hangi bitki çiçek açmış, hangisi açmamış hepsini izlerim. Bazıları golf oynar. Ben golf yerine botonik bahçesinde geziyorum. Bir ara golfe de teşebbüs ettim ama sol omzumdaki kireçlenme fırsat vermedi. 'Ben bu sporu acaba başka şekilde yapabilir miyim, tüm canlılara yararlı olabilecek miyim?' derken kendimi sorguladım. Bu yolu buldum. Yeşilliğin içinde saatlerce gezebiliyorum. Tabiatı izliyorum, araziyi suluyorum. İşte bu benim en büyük sporum!
