Yargıtay ve Danıştay'ın üye sayısını arttıran yasa, Cumhurbaşkanı'nın onayından geçti. Buna göre, Yargıtay'daki daire sayısı 32'den 38'e, üye sayısı 250'den 387'ye, Danıştay'daki daire sayısı 13'ten 15'e, üye sayısı ise 95'ten 156'ya çıkıyor.
Mahkemelerin yapısını önemli ölçüde etkileyecek bu değişiklik karşısında, muhalefetin endişeye kapılmasını doğal karşılıyorum. Bugüne kadar Yüksek Yargı, hassas konularda, derin devlet istikametinde hareket ediyordu. Sandıktan hangi iktidar çıkarsa çıksın, Danıştay ve Yargıtay'daki çoğunluk zihniyeti değişmiyordu. O zamanlar, benim gibiler kaygılıydı; hatta çaresiz ve ümitsizdi. Siyasi iktidar, meslek liselerini engelleyen katsayı, ya da başörtülüler konusunda adımlar atsa dahi, kararlar, kâh Danıştay'dan, kâh Anayasa Mahkemesi'nden dönüyordu. İlhan Cihaner'e Yargıtay'da gösterilen "şefkat ve anlayışı" bir başka kişi, meselâ, şiir okuyan Tayyip Erdoğan bulamıyordu. Başbakana her türlü ağır hakaret "eleştiri sınırları içinde" mütalâa ediliyordu.
Ben şahsen, bu değişimle, daha dengeli bir yapıya kavuşacağımızı tahmin ediyorum. Meselâ, Ergenekoncular, "Yüksek Yargı nasıl olsa mahkûmiyet kararını bozar" güvencesi içindeydi. Artık daha adil davranılacağını, peşin hükümle hareket edilmeyeceğini düşünmekteyim. Bence, yargı ele geçirilmiyor; daha önce ele geçirilen yargı, özgürleştiriliyor ve tarafsızlaştırılıyor.
Aldanmış olmamayı umuyorum.