BİR 19 Mayıs sabahına, Yanık Ömer'le uyanmak.. Hem de Safiye Ayla'nın sesinden.. TRT'nin "Nağme"leriyle uyanıyorum ya her sabah, ayarlı radyomdan gelen..
Kurtuluş Savaşı'ndan zaferle köyüne dönen ve Gülpembe ile düğüne giden Ömer Onbaşı'yı anlatır Sadettin Kaynak'ın türküsü.. Bizim ailenin en sevdiği türküydü.. Nasıl koşardık radyonun etrafına.. Aldı çocukluk anılarıma götürdü beni, Yanık Ömer..
Kahvem dahil, sabahın bütün işlerini bitirdim.. Tam evden çıkarken, bir şey unutmuşum, yatak odama döndüm..
"Sırmalar saç, sağ soluna" diyor radyom.. "Çırpınırdı Karadeniz" çalıyor.. Muhteşem bir Kafkas Türküsüdür.. Kız kardeşim Serpil'in nişanlandığı geceyi hatırladım.. Ankara'da Bulvar Palas'tayız. Kulübü, yakın dostumuz Erkan Özarman yönetiyor. Ankara'da hangi sanatçı varsa, getirmiş, sahneye sürüyor..
En faça masada, ev sahibi babam, yakın dostları ve zamanın en ünlü milliyetçileri, Alparslan Türkeş, Mustafa Kepir, Fethi Tevetoğlu (Evet, Tarkan'ın amcası) oturuyorlar.. Erkan, Ruhi Su'yu davet etmez mi?. Bir ölüm sessizliği oldu salonda.. Bütün başlar, faça masaya çevrildi.
Ruhi Ağabey, o bayıldığımız, dünya tatlısı Ruhi Ağabey zamanın en ünlü solcusu.. "Komünist" diye operadan kovulmuş.. Şimdi müthiş sağcılarla bir arada.. Ruhi Ağabey bir başladı, türkülerine.. Bir coştu salon.. Bir baktım, "Çırpınırdı Karadeniz" e, bizim faça masa eşlik ediyor..
O zaman şarkıların, türkülerin bölünmüşlüğü yoktu. Fikirler ayrı olsa bile, ayni cumhuriyetin çocuklarıydık, hepimiz, ayni şarkıları söyleyen..
Gazeteye geldim. Yazılarımı yazıyorum. Kulaklarıma tanıdık bir keman sesi geldi. Kafamı kaldırdım.. Berfin.. Benim Berfin'im.. Berfin Aksu.. Dünya çapında küçük virtüözümüz.. Piyanoda da, Hande Baykal vardı galiba, seçebildiysem..
Atatürk'ün gençleri, Atatürk'ün emanet ettiği cumhuriyetin çocukları bunlar.. Gururlarımız.. Umutlarımız!..
19 Mayıslar hiç bitmeyecek!..