Bilmiyordum. Meğer Mehmet (Altan) Hocam tam bir "fondü" fanatiğiymiş.
Önceki gün öğlen yemeği için bir araya geldik.
Keyifli başladı aslında her şey.
Ancak fondü ile ilgili yazdığım o olumsuz yazının gündeme gelmesiyle birlikte o keyifli ortam yerini birden gerginliğe terk etti.
Oylum Talu'nun gazına gelen Mehmet Hoca bütün ahalinin gözleri önünde "Bu kadar kıymetli bir lezzetle ilgili nasıl yazarsın böyle şeyler!
Taraftarları vardır fondü'nün dünyanın dört bir yanında. O yazıyı yazmadan önce iyi düşünmen gerekirdi.
Çok hatalısın çokkk!" filan diye saydırdı da saydırdı.
Hani başka biri olsa takmayacağım.
Ya da anında karşı tavır alacağım ama fırçayı basan harbiden hocam, yani üniversitede derslerime girmiş olan Mehmet Altan olunca öylece kalakaldım.
Allahtan Anadolu Sermayesi'nin son temsilcisi Süleyman Yaşar Hoca vardı yanımda.
Sağ olsun.
Siper etti kendisini bana atılan bütün o fondü'lü fırçalara karşı!
"Taraftarı var. Seveni çok diye fondü'yü beğenmek zorunda mı hocam?
Siz Beyaz Türkler neden her beğendiğinizin beğenilmesini arzu ediyorsunuz?
Beğenmemiş işte kızcağız!
Demokratik hakkını kullanarak da beğenmediğini bir güzel dile getirmiş!" Epey sürdü bu tartışma.
Masa adeta ikiye ayrıldı. "Fondücüler ve Sevilaycılar" diye...
Ortada duranlar da oldu tabii. "Ne şiş yansın, ne kebap yansın" misali.
Bunlardan biri de Özlem Dalga'ydı.
Onca yıldır arkadaşız. Onca paylaşmışlığımız var ama Beyaz Türklüğüne laf edilecek, "Mehmet Hoca onu da fırçalayacak" diye çıkıp; "Ben 4 yıl yaşadım bu ülkede. Sevilay haklı. Gerçekten iğrenç bir kokusu vardır fondü'nün" filan diyemedi!