Tereyağından kusursuz bir şekilde iyi bir dizel yakıt elde edilebilir. ABD Tarım Bakanlığı'nda görevli biyokimya araştırmacısı Michael J. Haas, "Bu, yapılabilirliğini göstermek istediğimiz bir şeydi" diyor. Dr. Haas, ABD Tarım ve Besin Kimyası Dergisi'nde yayınlanan araştırmayla ilgili "Çok acayip" ifadesini kullanıyor. Çalışmanın esin kaynağı, Benjamin Franklin'in 363 kiloluk tereyağından yapılmış heykeli ve Özgürlük Çanı oldu. Her yıl Pennsylvania Çiftçilik Fuarı'nda tereyağı ile bir çalışma yapılması isteniyordu. 2007 yılında da organizatörler fuar sona erdikten sonra elde kalan tereyağıyla ne yapılacağına dair öneri talep etmişti. Dr. Haas, Philadelphia'lı küçük bir şirket olan BlackGold Biofuels ile işbirliği yaptı ve yenilemeyen katı ve sıvı yağlardan, hayvansal yağlara kadar geniş bir yelpazeden biyodizel yakıt elde etme sürecini geliştirdi. BlackGold Başkanı Emily Landsburg, "Ekşimiş tereyağı katı yağdır" diyor. Heykeli parçalara ayırdıktan sonra araştırmacılar yağı erittiler, suyu ayırdılar ve geri kalanı kimyasal dönüşüm sürecine aktardılar. Katı yağın, sıvı yağın ya da hayvansal yağların molekül yapısı bir denizanası görünümünde. "Baş" kısmı gliserin olarak bilinen ve gliserine tutulan yağlı asit zincirlerinin bileşiminden oluşuyor. Dönüşümde metanol molekülü, molekülün başı olarak gliserinin yerini alıyor ve dizel üretiyor. Biyodizel hali hazırda pişirme yağından üretiliyor ancak Black- Gold, sürecin yakıta çevrilecek malzeme çeşitliliği açısından çok daha esnek olduğunu söylüyor. Ayrıca katı yağ ekşiyince bozulmuyor. 363 kiloluk tereyağı sonunda biyodizel yakıtının, daha düşük seviyede gemi yakıtı ile karışımından oluşan yaklaşık 284 litreye dönüştü. Gliserin atık su arıtma tesislerinde kullanılmak üzere toplanıyor. Araştırmacılar 453 milyon kilodan fazla tereyağının, ABD'de her yıl yakıt üretimine ayrılmasını desteklemiyor. Dr. Haas, "Yenebilir tereyağının maliyeti çok yüksek" diyor. Landsburg da "ABD'de bozulmuş tereyağı yığınları miktarının muhtemelen çok belirleyici olmadığını söylüyor." Ancak onun şirketi, günlük sütler de dâhil olmak üzere tarımsal atığının potansiyel yakıt kaynağı olabileceğini fark etti. "Teknolojimizin ne kadar güçlü olduğunu ve düşük seviyede her tür atıkla nasıl çalışabileceğini göstermek üzere bu projeyi aldık" diyor. San Francisco, BlackGold teknolojisini kullanan kendi türünde bir ilk olan biyodizel tesisini inşa etti. Tavadaki yağ kalıntılarını ve restoranlardan elde edilen kahverengi hayvansal yağları yakıta çevirmeyi umut ediyor. Eyalet kamu yararı kurulu sözcüsü Tyrone Jue, "Şu anda kahverengi hayvansal yağların testlerini sürdürüyoruz" diyor. "Önümüzdeki birkaç ay boyunca hiç durmadan çalışacağız, bu konuda iyimseriz. Bir aya kadar kısa bir süre içinde sonuçlarını alabiliriz." Tesis sonuçta günde 45 bin 425 litre yağlı atık sudan, bin 249 litre biyodizel çıkartacak. Jue "Yapmaya çalıştığımız şey şehirdeki atıkları dönüştürmeye çalışmak. Sizin kurtulmaya çalıştığınız şey ise bir kaynağa dönüşebilir" diyor.
