Yasadışı Örgüt üyesi olduğu gerekçesiyle aldığı ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası Sincan F Tipi Yüksek Güvenlikli Kapalı Ceza İnfaz Kurumu'nda infaz edilen bir mahkûm, 2006'da Danıştay 10'uncu Dairesi'ne başvurarak "Hükümlü ve Tutukluların Ziyaret Edilmeleri Hakkındaki Yönetmeliğin" 14'üncü maddesinin iptalini istedi. Mahkûm, bu maddenin "kendisi gibi bekâr ve annebabası hayatta olmayan hükümlülerin açık görüş olanağını kaldırarak insan haklarına ve eşitliğe aykırı düzenleme getirdiğini, yasa hükmünü daraltarak normlar hiyerarşisi kuralını ihlal ettiğini" savunuyordu. Savunma "güvenlik zafiyetini engellemek amacıyla kapalı görüşe gelebilecek kişiler ile açık görüşe gelebilecek ziyaretçiler arasında ayrıma gidildiğini" belirterek davanın reddini istedi. Dosyayı inceleyen Danıştay Tetkik Hâkimi, mahkûmun itirazını geçerli buldu. Hâkim, 5275 sayılı kanunun "hükümlüyü ziyaret" başlıklı 83'üncü maddesinin, Adalet Bakanlığı'na açık ve kapalı görüşlerin yalnızca saat, yer ve süre gibi koşullarını düzenleme yetkisi verdiğine dikkat çekti. Danıştay savcısı bu görüşe katılarak, kanunun Adalet Bakanlığı'na ziyaretçileri belirleme yetkisini vermediğini vurguladı. Savcı, ziyaretçileri sınırlayıcı düzenleme getiren yönetmeliğin 14. maddesinin, Anayasa'nın 124. maddesine ve normlar hiyerarşisine uymadığını kaydetti.
MEKTUPLA ÖĞRENDİLER
Danıştay hem yönetmeliğin 14. maddesinin iptaline, hem de 658.7 liralık mahkeme masrafının davcıya ödenmesine karar verdi. Karara 30 günlük yasal süre içinde itiraz gelmedi. Böylece, yaklaşık 10 yıl önce F Tipi'ne gönderilen ve o günden beri de anne, baba, eş, çocuk ve torunları dışında hiç kimseyle açık görüş yapamayan siyasi mahkûmları sevindirecek karar kesinleşti. Adalet Bakanlığı, kararı cezaevlerine tebliğ etti. Ancak kararın üzerinden neredeyse 10 ay geçmesine karşın F Tipi Cezaevleri'nde kalan mahkûmlara bildirim yapılmadı. Mahkûmlar, diğer cezaevlerindeki hükümlülerle mektuplaşırken gelişmeden haberdar olabildi.
