Beyoğlu Belediye Başkanı Ahmet Misbah Demircan sustu sustu ve sonunda konuştu. Mevzu malum. Beyoğlu sokaklarından masaların kaldırılması. En çok buradan eleştiri aldı, nicedir. Suskunluğunu bozması benim MOLA'ma nasip oldu ve SABAH'a anlattı işin kendi cephesinden görünen tarafını.
Edip Cansever'in 'Masa da masaymış ha' diyen dizeleri vardır. Biraz da o şiire döndü durum. İlk kez anlatıyorsunuz madem, açık açık konuşalım.
Savaş Abi; Nevizade, Cezayir Sokağı, Talimhane, Şişhane, Kuledibi'ndeki işletmeler, işgaliye yöntemiyle sokakları kullanıyorlar. İstiklal Caddesi, Tarlabaşı Bulvarı, Asmalı Mescit'te ise, mekanı müsait olan işletmeler, balkon ya da bahçelerini kullanarak açık havaya masa çıkarabiliyorlar.
O zaman bu masa gürültüsü ne, neden oluyor?
Bir İstanbul Masa'lı değil elbette yaşanan. Kentsel dönüşümün bir gereği. En çok popüler insanların ilgi gösterdiği Asmalı Mescit'te, sokak işgaliyesinin zorunlu olarak kaldırılmasından kopan gürültü. Bu sokak ve benzerlerinde de mekanı uygun olan işletmeler açık havadan faydalanmaya devam ediyor.
Ben dahil pek çok yazar çizer farklı şekiller ve dozajlarda tepki gösterdik, yalan yok.
Bazı magazin gazetecilerinin, pireyi deve yapması alışıldık bir şey. Gerçekten o sokaklarda yaşayanlara, dışarıya masa atmak dışında esnaflık yapanlara, acil bir durumda ne olacağına değinen pek az.
Beyoğlu'nda kaç mekan var, kaçının masa derdi var?
Beyoğlu'ndaki işletme sayısı 26 bin civarında. Bu işletmelerden 2 bin 973'ü ruhsatlı yeme içme işiyle uğraşıyor. Çoğu yasal olarak sokağa masa sandalye çıkarabiliyor. Asmalı Mescit'te yapılan uygulamanın muhatabı ise çok az işletme. Masa sorunu olanlar, kuralları ihlalin bir faturası olduğunun farkındalar. İçten içe uygulamanın haklı olduğunu kabul ediyorlar. Yine de alıştıkları bir gelir, iş yoğunluğu var. Belediye ile görüşmelere devam ediyorlar. Medyadan medet ummanın çok da doğru olmadığını fark etmişler.
Masaların kaldırılmasından sonra bulaşıcı bir durum oldu sanki. Her belediye uygulamayı izledi neredeyse.
Haksız işgaliye sadece Beyoğlu'nda değil. Bakırköy, Kadıköy, Kartal, Pendik, İzmir ya da başka bir şehir; her yerde belediyeler haksız işgaliyeye karşı savaşıyorlar. Vatandaşın taleplerine kulak vermek, sokakları açık tutmak belediyelerin görevi. Onlar da bunu yapıyorlar. Uygulamada AK Parti, CHP diye bir fark da yok. Kural var, uygulanıyor.
BEYOĞLU BEŞLİSİ
Yasaklı olan sokaklarda şimdi ne oluyor, gidip görelim. Bakalım benimle konuştuğunuz kadar rahat olacak mısınız o sokaklarda?
Seve seve yaparız bunu. Hem de hangi sokağı, hangi mekanları dolaşacağımızı sen kararlaştır Savaş Abi. Fiziki imkanları müsait olan işletme, belediyeye başvurarak iznini alıyor; açık havayı kullanıyor. Sokaklarda hareket ve dinginlik bir arada. İşletmeler müşterisiz değil. Beyoğlu Beşlisi diye bir şey var. Kültür, Sanat, Moda, Sinema, Turizm. Beyoğlu'nda 105 sanat kurumu, 30'a yakın kültür merkezi var. Galata, modacıların üssü oldu. Talimhane; turistler için İstanbul'un merkezi. Büyük şirketler de merkezlerini Beyoğlu'na taşımaya çalışıyor. Beyoğlu'nun reytingi hiç olmadığı kadar yüksek.
SESSİZ ÇOĞUNLUK İKNA OLDU, ONAYLIYOR
Turizm sektörü gerçekten büyüdü mü, kendimizi mi kandırıyoruz?
Beyoğlu'ndaki yatak sayısı şu an 21 bin, 8 yıl önce 6 binmiş. 3 günde bir 21 bin yeni turisti ağırlıyor şehir. Binlerce insan Talimhane'deki otellerde iş bulmuş. Turistler; Beyoğlu'nu sadece yatmak için kullanmıyor, işletmelere para bırakıyorlar.
"İkna olmayız" diye yola çıkanlar arasında ben de varım açıkçası. Emek Sineması'nın başına getirdiklerinizi içime sindiremiyorum yalan yok.
Birtakım gruplar; hem Emek Sineması, hem de şehirdeki bütün yenilikler için "İkna Olmayız" diye eylemler düzenliyor. Sessiz çoğunluk, şehri dönüştürme, yaşatma çabasına ikna olmuş. Bu çoğunluk "Vakti gelmiş bir fikrin karşısında, hiç bir ordu duramaz" sözünü hatırlatıyor.
