BEŞİKTAŞ Başkanı Yıldırım Demirören artık TFF başkanlık yoluna girdi. Görünen o ki kongre iradesinin dışında bu yolun dönüşü yok. Kulüpler Birliği Vakfı başkanı olduğundan bu yana camiası ve taraftarıyla duygusal kırılmalar yaşadı. Bu kırılmalar önceki gel-gitlerden farklı kavuşması zor bir noktaya taşındı. Sanırım kendisi de kurmayları da bunun bilincinde.. Türk futbolunun içinde bulunduğu, Şenes Erzik'in bile cesaret edemediği bu kaos ortamı ortadayken Demirören'in ortaya koyduğu iradeyi cesurca buluyorum. Alacağı her çözüm kararının en iyi ihtimal %50 oranda karşıt bulacağı bir ortama girmek kolay iş değil. Adaylığının ve sergileyeceği tavırların hukuki ve ahlaki boyutu ayrı bir yazı konusu olur ancak şu anda dikkatimi çeken geride bırakacakları.. İşin ironisi Türk futbolunun kaosunu çözmeye talip olurken Beşiktaş'ta kaosa kapı açması..
Sebebi şu; Beşiktaş camiası borcun 300 milyon doları aştığı bir ortamda ödemeler ve akışı sağlamak için 50 milyon doları hemen ortaya koyacak bir listeyi çıkarmak zorunda. Camianın yapısı itibariyle 1 ay çok az bir süre. Bir şeyi garanti ederim herkesin "Ben" dediği mevcut ortamda Beşiktaş'ı Demirören'den sonra 1 aylık süreçte daha büyük kriz bekliyor. Kulübün ekonomik yapısı gerçekçi olarak ortaya konmadığı müddetçe Beşiktaş'taki paralı ve ağır ağabeylerinin sahaya çıkağını sanmıyorum. Türk futbolu ve Beşiktaş'ı güneşli günlerin beklediğini söylemek isterdim. Ancak bu şartlarda zor.

FUTBOLCULAR ALKIŞI HAKETTİ
G.Birliği maçının ilk yarısında futbolcuların kafasını karışık buldum. "Ne olacak bizim alacaklar?" gibi yorumladım. Dağınık ve temposuzdular. Tribünlerin bile gerildiği ortamda bu normal. Soyunma odası sonrası toparlandılar. Bu kadar strese rağmen yükselen değer G.Birliği'ni yendiler. Sarı kart görerek G.Saray derbisinde de takımını yalnız bırakacak Fernandes dışında tüm futbolcular alkışlanmalı.