Yeni Kabine açıklandı ve ekonomi yönetiminde süreklilik tescil edildi.
Bu noktada yeni Başbakan Davutoğlu'nun ifadesiyle "ikinci sıçramanın eşiğindeki"
Türkiye'nin bu sıçramayı gerçekleştirebilmesi, bazı köklü adımlara bağlı olacak.
Bana göre sanayinin dönüşümü, hayati role sahip. İnovasyonu artık dilimizden eylemimize dökme zamanı geldi ve geçiyor bile. Yılda 6 milyar $'ı Ar-Ge'ye harcayan, AR'aştıran ama GE'liştiremeyen eski kötü alışkanlıkları terk etmek gerekiyor.
Tarım, bana göre inovasyonun en yoğun uygulanacağı, Türkiye'nin ikinci sıçramasında çok fazla rol üstlenebilecek alanı oluşturuyor.
Zira Eski Türkiye'nin zihin yapısı artık işe yaramıyor. Tembel çiftçi ile akıllı ve çalışkanının ayrışacağı döneme girdik. Taban fiyat ve mazota gömülü tarım algısının bilgi tarımı vizyonuna sıçraması şart.
Doğrusal düşünmeye yatkın beynimiz, geleceğe dair tahmin yaparken genelde bugünün verilerini, belli bir artış oranıyla hesaplar. Oysa zıplama, başka bir şeydir ve doğrusal tahminler burada işe yaramaz. Misal turizmi turist sayısı üzerinden hesap eden eski zihin yapısı, yeni dönemde farklı yaklaşım sergileyecek. Önemli olan, kelle sayısı değil, turist başına harcamayı nasıl zıplatacağımızdır. Mevcut KOBİ patron modeli, ikinci sıçramaya uygun değil. Az olsun benim olsun yaklaşımı, ölçek ekonomisini dışladığından orta ve büyük firma fakiri kalma riskimiz hayli yüksek. Aile şirketlerini daha uzun ömürlü kılmak için kurumsallaşmayı başarmak zorundayız.
Burada emanet modeller yerine, küreye, yöreye ve töreye uygun kendi yönetim geleneğimizi oluşturabiliriz.
Gelelim üretim desenine... Cari açığa kalıcı çözümün nitelikli mal ve hizmet üretimi kadar ara malı yatırımlarından gelebileceği aşikâr... Hal böyle olunca inşaat, tekstil eksenine kilitlenmiş mevcut yapıyı enine boyuna sorgulamamız gerekiyor.
Bir şeyleri değiştirmeden hiçbir şey değişmez. İkinci sıçrama eğer nitelik boyutunda yaşanacak ise her alanda niceliğin ötesine geçmek şart ve bunu başardığımız oranda sıçramanın adımı belirlenebilecek ancak...