CHP'nin yakın tarihinde her kurultay bir seçim şenliği gibi geçerdi. İlçe kongrelerinde başlayan heyecan, il kongreleriyle devam eder, kurultayla noktalanırdı. Bu yıl da CHP'nin kurultay yılı... Şubatta ilçe, 18 Nisan 2010'da da il kongreleri bitiyor.
Ardından kurultay yapılacak.
Bu klasik çizelge bu yıl da devam ediyor ama bu kez "kongre heyecanı" yok. Daha doğrusu heyecan yaratacak parti içi bir yarış yok.
Böylece, CHP Genel Başkanı Deniz Baykal yıllardır sağ partilerde görüp kıskandığı ve özlemini çektiği "Dikensiz gül bahçesi" bir partiye kavuşmuş durumda.
Doğrusu bu sonuca ulaşmak için de elinden geleni yaptı. Öylesine yaptı ki, bırakın karşısına aday çıkmasını, daha önce karşısına çıkan adaylar ya "pes" etti ya da "bükemediğin eli öpeceksin" noktasına geldi.
2008 kurultayında aday olan iki ismin Prof. Dr. Haluk Koç ve işadamı Umut Oran'ın durumu tam da böyle...
Haluk Koç, sütten ağzı yanmış bir şekilde şöyle diyor:
"Daha önce söylediklerimi bugün artık tekrar söylemiyorum. Çünkü demokratik bir mücadele zemini yok."
Kekeme demokrasi
Araya girip soruyorum: "Korktunuz mu?"
"Hayır, korkma değil. Bir tek karşı imzanın çıkmadığı bir süreçte kim ne yapabilir? Ben düşüncelerimin arkasındayım. Çağdaş bir sosyal demokrat parti olabilmenin yolunu yöntemini ifade ettim. Şu anda mücadele ortamına girerek bunları hayata geçirebilmenin zemini yok."
Türkiye'de "kekeme demokrasi" olduğunu söyleyen Koç sözlerini şöyle sürdürüyor:
"Benim söylediğim kişiye dönük eleştiriler değil. Tamamen kurumsal bir yenilenme, dünya gerçekleriyle yüzleşen, özünü inkâr etmeden, alternatif olabilecek, çağdaş, sivil, özgürlükçü, devrimci halkçı bir CHP yapılanmasıydı. Önümüzdeki kurultayda çok büyük bir değişim olacağını zannetmiyorum. Yapı aynı şekilde sürecek gibi geliyor bana."
Siyasetin genç ismi Umut Oran ise kurultay sonrası yaşadıklarını şöyle özetliyor:
"Geçen 21 aylık sürede farklı bir çalışma yürüttüm. Örgütle buluşmak için yaklaşık 65 ile gittim. Genel merkezde güncel konularla ilgili istişarede bulundum. Hem reaktif hem de proaktif olarak görüşlerimi paylaştım. Ayrıca 20'yi aşkın ülkeye gittim. Ve her gittiğim yere CHP'li kimliğimle gittim."
CHP ile yeni bir ilişki geliştirdiğini söyleyen Oran geldiği noktayı şöyle özetliyor:
"Şu anki sürece baktığımda, partinin ve özellikle de genel başkanın reaktif pozisyonunu kısmen doğru buluyorum. Sert bir muhalefet yapılması gerekiyordu, yapabiliyor. Bugün partide bir genel başkanlık sorunu yok.
Ama yönetim ve iletişim sorununu var. Onlar da bunu çok net olarak görüyor. Genel başkandan beklenen ilk erken genel seçimde iktidar hedefleyen ve bunu gerçekleştirebilecek, halka bunun güvenini verebilecek bir kadro oluşturulması. Ben de bunu bekliyorum."
Parlayan ikili ne yapacak?
Toplum, CHP'den köklü bir değişim beklerken, CHP kendi muhalefetini değiştirerek yoluna devam ediyor. Peki, bu CHP'nin önümüzdeki süreci doğru okuyacağı ve seçimden bir iktidar çıkaracağı anlamına geliyor mu? Sorunun cevabını, CHP'nin son dönem politikalarını eleştirerek parti yönetiminden istifa eden Ankara milletvekilli Eşref Erdem veriyor:
"Bir yönetim ve anlayış değişikliği beklemiyorum.
Başından beri söylediğim şu: Türkiye ciddi bir dönüşüm yaşıyor. Türkiye kabuk değiştiriyor. Kartlar yeniden karılıyor. Bu değişime ayak uyduranlar başarılı olacak. Biz de CHP olarak bu kabuk değiştirmeye ayak uydurabilirsek başarılı oluruz. Olamazsak da eski pozisyonda statükocu bir tavır içinde yürümeye devam ederiz diye düşünüyorum."
Kurultaya giden CHP'de, 29 Mart seçimlerinde "parlayan" Kemal Kılıçdaroğlu ve Gürsel Tekin ikilisinin ne yapacağı da merak ediliyor. Kılıçdaroğlu'nun ivme kaybettiği, Tekin'in ise pozisyonunu korumaya çalıştığı gözleniyor. Baykal'ın yüksek siyasi profili karşısında kıvranan bu iki siyasi aktörün hedefi de sınırlı: "Yönetimde değişim"... Yani "Yaşlı kuşak gider ve biz gelirsek CHP iktidar olur" diyorlar.
Bakalım bu beklentiyi Baykal'a kabul ettirebilecekler mi?
