Bir tez genel kabul gördü mü, durup üstünde düşünmek gerekir. Örneğin, Winston Churchill ilk dile getirildiğinde özdeyiş sayılan bir söz söylemişti:
"Demokrasi berbat bir düzendir de, daha iyisi yoktur."
Karşı çıkan olmadı bu görüşe. Çünkü ülkesindeki düzenin derbederliğinden çok çeken Churchill, katı disiplin ve tek kişi egemenliği altında yaşayan Almanya'yı yenmişti. Alınan ders: İşleyişindeki dağınıklığa karşın demokrasi başarı sağlar, disiplinin fazlası ise felaket getirir.
Ama bir düşünelim. Almanya o disiplin yüzünden mi yenildi? Hitler manyak olmasaydı, Rusya'ya saldırmasaydı, Atatürk'ün yaptığı gibi zaferlerden sonra nerede duracağını bilip gerçekçi davransaydı, ülkesinin başarıları sürüp gidebilirdi.
Peki, disiplin ille antidemokratik tek kişi egemenliği mi demektir? Öyle bir ağırlık sağlandığı zaman -sözü dinlenen kişi manyak değilse- sonuç ille özgürlüklerin elden gitmesi ve toplum çöküntüsü mü olur?
Bırakın tarih boyunca pek çok topluluğun aklı başında ve iyi niyetli hükümdarların mutlak yönetimiyle en parlak dönemlerini yaşamış olduklarını, çağımızın demokratik düzenlerinde de öyle başarı örnekleri yok mu? İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra Almanya'nın toparlanıp öne geçmesinde başlıca rolü günün ağırlıklı adamı Adenauer oynamadı mı?

***
Asya'ya bakın. Orada çok çarpıcı bir olay var.
Yakın geçmişte Japonya o kıtanın birinci, dünyanın ikinci ekonomisine sahipti. Refahın rehavetine kapıldı, üretme ve harcama disiplinlerini gevşetti, iç siyasetindeki çekişmeler yüzünden sorunları çözemedi. Şimdi tepetaklak inişte.
Onun yerine geçen, Amerika'yla yarışan Çin'de çok partili düzen yok. Dahası, kişisel egemenlik de yok. Ekonomik bakımdan en tuzu kuru ülke durumundalar ama kapalı kapılar arkasında çekişmeler sürüyor.
Yolsuzluktan çevre sorunlarına kadar sürüyle derde deva bulamıyor, Mao'nun tek adamlığını mumla arıyorlar.
"Şimdi başımızda olsa kargaşayı giderirdi" sözünü kaç Çinli aydının ağzından duydum. Mao'nun da sapıttığı günlerde hayli kaos yaratmış olduğunu kabul etmelerine rağmen...
***
Bunları niçin söyledim? "Başbakan Hitlerleşmedi, bölgede savaş çıkarmadı, içte zorbalık örgütlemedi, hakaret eden gazetelere Tan akıbetleri tezgâhlamadı, her lider gibi takımını ve stratejisini kurma çabasında, yoldan çıkarsa durduracak güç toplumda var, sözünün dinlenerek dış ortaklı saldırıların püskürtülmesi hayırlıdır" mı demek istiyorum?
Evet!
Hemen yağcılık lafları edecek "dostlara" not. Bugün 84 yaşımı doldurdum. Hancı değil yolcuyum. Hiçbir şeyde gözüm, kimseden bir beklentim ya da korkum yok. Açıkça ve altını çizerek vurguluyorum:
Dünyanın ve Türkiye'nin günümüzdeki ortamında Tayyip Erdoğan ağırlığının şu ya da bu yoldan devre dışında kalması felaket olur.
Kulaklara bendenizden pirifâni küpesi.