Bilim Bakanı Fikri Işık, milli elektrikli lokomotifin gelecek yıl raylarda olacağını açıkladı dün... Demiryollarının yeni yüzüne yakışır bir gelişme... Bu haberin zihnimde çağrıştırdığı ise çok daha eskilere dair... 1958'de Eskişehir Cer Atölyesi, Demiryolu Fabrikası adıyla yeni ve büyük hedefler için organize edilir.
Bu hedef, 1961'de Türk işçi ve mühendislerinin şeref anıtı kabilinden Karakurt'u üretmektir.
Karakurt, 1915 beygir gücünde, 97 ton ağırlığında ve 70 km/s hız yapabilen ilk lokomotifimiz olacaktır.
Oldu da... Üstelik Karakurt tek değildi. 30'larda uçak yapan Nuri Demirağ, çay tarımını başlatan Zihni Derin, Devrim otomobilimiz ve sanki "bekleme" tuşuna basılmış gibi 2000'lere kadar mola verişimiz...
Her ne kadar "icat çıkarma" diyen bir kültüre sahip olsak da... Arada bir şeyler icat edebiliyoruz demektir bu. Fakat bununla da kalmıyor, kendi icadımızı yok ediyoruz. İlk denizaltı prototipi sayılan "pervaneli fıçıyı", Haliç'te şehzade sünnet düğünü eğlencesi olarak icat ettik. Daha sonra bu fıçının eğlence dışında kullanım alanı olabileceğine bakmadan, mucidini ortadan kaldırdık.
Bugün beni sevindiren, toplumsal aşağılık kompleksimizden kurtulmamızdır. Ve gemi, uçak, lokomotif gibi, daha önce "yurdum insanı yapamaz" söylemini terk etmemizdir.
Yeni Türkiye "yapamayız" diyen eski vesayetçi kafaların ve müstemlekecilerin çekim alanından kurtuldukça zihni özgürleşiyor ve daha büyük adımlara cesaret edebiliyor.
Yarınki seçim aslında, yarının seçimi olacaktır.
Ya daha iyi bir yarın uğruna dünü geride bırakacağız. Ya da dünü yeniden üreten eski zihniyeti hortlatacağız.
Seçimimiz bu olacaktır.