"Hayat, bütün izlerin birbirine karıştığı ürkütücü bir ormana benzer bazen," diye yazmıştı Ahmet Altan, bir yazısında.
Sadece kişisel serüvenimizde değil, toplumsal olaylarda da böyle hercümerc durumlarla karşılaşırız sık sık.
Siz hayat denilen ürkütücü ormanda kaybolmamak için ağaçlara bez parçaları bırakırsınız, birileri o bez parçalarını yok eder, onların yerini değiştirir.
Veya 'bul karoyu al parayı' üçkağıdındaki gibi.
Siz karşınızdakinin el hareketlerini takip ettiğinizi sanırsınız ama hiçbir zaman karoyu bulamazsınız. Kafanızı karıştırmak için her şeyi yaparlar.
Ve hayat bütün izlerin birbirine karıştığı ürkütücü bir ormana döner. Türkiye de...
***
Güneşli bir sabah aracınıza binmiş neşeyle yolculuk ederken bir bomba patlar... Ortalık toz duman. Ortalık can pazarı.
Şanslıysanız ölmezsiniz, ayağınız kopar!
38 yaşındaki Ayten Bal gibi. Genç bir kadın. Artık koşamayacak, yüzemeyecek. Koltuk değneği ile dolaşacak. Ve hep, "Bu talihsizlik neden benim başıma geldi?" diye soracak.
Bez parçalarını doğru yerde hiç bulamayacak belki de. Ve öfkesini Kürtlere yöneltecek.
İki saniye farkı sorgulayacak.
İki saniye farkı sorgulayacak. "O noktadan, iki saniye önce veya sonra geçseydim bunları yaşamayacaktım," diye düşünecek muhtemelen.
Oysa iki saniyelik bir 'kader' değil o, tam 30 yıllık bir 'kader.'
Bu ülkede 30 yıldır insanlar ölüyor. Bombalar patlıyor. Tam 30 yıldır bir savaş var..
Sağır kaldığımız bir savaş.
Kör kaldığımız bir savaş.
Ve sakat kaldığımız bir savaş.
Türk milliyetçiliği, Kürt milliyetçiliğini yarattı. Türk derin devleti, PKK'nın 'derin devletini'.
At izi it izine karışmış durumda. Ne yazık ki çıkıştan önceki son kavşaktayız.
20 yıl olağanüstü koşullarda büyüyen çocuklar savaşı hedef gözetmeyen kör bir teröre çevirebiliyor. Kör terörden medet umar hale geliyorlar. Ve hep birlikte bindiğimiz dalı kesiyoruz.
Fazla vaktimiz kalmadı. Seçimden sonra demokratik bir anayasa ile adil bir çözüm gündeme gelmezse sanırım hayat denen otobanın dışına çıkacağız.
Ve Türkiye izlerin birbirine karıştığı büyük ve ürkütücü bir ormana dönecek. Ve korkarım bir Kürt arkadaşımın dediği gerçekleşecek. Kürtlere en büyük kötülük yapılacak: Kürtler bir ulus devlet kuracak.
