Annem olmadan geçireceğim ilk anneler günü. Paylaşmasam bile, eksikliğini hep hissediyorum. Bazen Bebek'ten geçerken "Bir koşu, ziyaretine gitsem" diyorum. Elini bir tutsam; özlediğimi söylesem... Kucağına alsa beni, sarılsa, okşasa... onunla birlikte yeniden çocuk olsam; derdiyle dertlensem; derdimle dertlense.
Ama biliyoruz ki, giden sevgililer geri dönmüyor. Ben çoğunu "Sessiz gemiyle" yolcu ettim bile. Kalanlar gidenlerden az! Yapraklar bir bir döküldü... Mevsim artık sonbahar.
Ama gençler, sizler için vakit var. Çiçekler dallarında rengârenk; çimen yeşil, gökyüzü bulutsuz.
"Annemi kucaklayacak daha çok zamanım var" diye düşünmeyin. Göz açıp kapayıncaya kadar akıp gidiyor seneler.
Bugün var; yarın yok... Bunu bilin ve koşun annenize, fırsat varken ona sarılın...