Hükümetin planlı ve uzun vadeli yatırımları, Türkiye'nin başarı çıtasını yükseltmeye devam ediyor.
Son zaferlerden birinin sahibi de milli halterci Şaziye Erdoğan… Arnavutluk'un başkenti Tiran'da Büyükler Avrupa Şampiyonası'nda 3 altın madalya kazanarak ülkemize gurur yaşatan milli sporcu, başarıya giden yolu
SABAH'a anlattı.
Kadın Halter Milli Takımı kaptanı ve 2019 Dünya Şampiyonu olan 30 yaşındaki Şaziye Erdoğan, büyük fedakârlıklarla geldiği noktayı şöyle özetledi:
"KADINSIN YAPAMAZSIN" DEDİLER
Kendini spora ve ailesine adamış bir kadınım. Spora 10 yaşında başladım. Ankara Büyükşehir Belediyesi ASKİ Spor Kulübü'nün sporcusuyum.
Okulumuzda halter antrenörünün öğrenci seçimi ile haltere başladım. Bu spora başlamak için çok mücadele etmiştim, ailem hep destek verdi fakat çevremdekiler 'Bu erkek sporu, kız çocuğu yapamaz' diyordu. Başarılarımı gördükten sonra kendi kızlarını da halter dahil olmak üzere spora göndermeye başladılar.
Kız çocuğu halter kaldıramaz diye bir saçmalık yok. Ben şampiyonluklarımı kadınlara armağan ediyorum.
Başarı merdivenini tek tek tırmanınca insanların da düşünceleri değişti. Onların düşüncelerini değiştirmek çok gurur verici bir duygu.
KALP ATIŞLARIM HIZLANIYOR!
Avrupa Şampiyonası'nda 3 altın madalya kazanan Şaziye Erdoğan, İstiklal Marşı'nı her okuttuğunda kalp atışlarının hızlandığını söyledi.
FEDAKÂRCA ÇALIŞIYORUM
EŞIM Burak Erdoğan da milli halterci ve milli takım antrenörü. Müsabakalara beni eşim hazırlıyor. Yarışmalara Nevşehir'de hazırlanıyorum. Sonrasında milli takıma katılıp 1-2 ay kamp geçiriyorum. Milli takım kampında çift antrenman yapıyoruz, ortalama 6-7 saat sürüyor. 7 yaşında 1 oğlum var, sorumluluklarım fazla. Bu yüzden elimden gelenin daha da fazlasını yapıp daha iyisine ulaşmam gerekiyor. Kadınların zor olan ne varsa başarabileceği inancındayım. Bunu da kanıtladığımı düşünüyorum. Bana göre zoru başarabilmenin yolu azim, hırs, istek ve sevgi.
HEDEF OLİMPİYAT ŞAMPİYONLUĞU
Şampiyonluk duygusu çok farklı bir his, kelimelere sığmaz, yaşamanız lazım. Şampiyon olup İstiklal Marşı'mızı okuttuğum an tüylerim ürperiyor.
Ağlıyorum, kalp atışlarım değişiyor, kendimle gurur duyuyorum. 'İşte tekrar başardın' ve 'kolundaki platinin sana engel olmasına rağmen başardın' diyorum.
Hayallerimin bazılarına ulaştım. Avrupa ve dünya şampiyonu olmak istiyordum, çok şükür oldum. Eksik olanı da tamamlamak, olimpiyatlara katılıp ülkemi en iyi şekilde temsil edip bayrağımı dalgalandırmak istiyorum.
