Önceki akşam Rumeli Hisarı'nda, Emel Sayın ve Ahmet Özhan'ın ortak konseri vardı.
Öncelikle, çok güzel, etkileyici bir gösteriydi. Toplumun sevip benimsediği, ikisi de her açıdan güzel sanatçıların, izleyicilerle aynı titreşim katsayısını yakalayabildikleri bir konserdi.
Rahmetli Yıldırım Gürses'in (1938-2000) "Eller, eller"ini söylerken, Emel Sayın'ın ellerine takıldı gözüm. Gözleri kadar güzel elleri vardı. Zaten Yıldırım Gürses bu şarkıyı Emel Sayın için yapmış...
O akşam Emel Sayın'ın "Çile bülbülüm"de, İstanbul Belediye Başkanı Kadir Topbaş'a "Allah" dedirtmesi de, hatırlanacak bir sıcaklıktaydı.
Ahmet Özhan, "Konserlerde repertuar ve aksesuar önemlidir" diyerek yola çıktı.
Gerçekten smokin pantolonunun üzerine giydiği beyaz ceketinin göğüs cebindeki siyah mendil, papyondan daha etkili bir aksesuardı mesela.
Emel Sayın'ın leylak renkli tuvaletinin göğsündeki ve topuz yaptığı saçındaki siyah yapma çiçekler de öyle etkileyici aksesuarlardı.
Ve binlerce seyirci Hacı Arif Bey'in bestesini (Vücut ikliminin sultanısın sen) birlikte söylerken, Ahmet Özhan "Kim demiş Türk müziği yok oluyor" diye sordu.
Ben de aynı fikirdeyim. Sade müzik için değil, her konuda kalite, mükemmeliyet arayışı, özenli davranış ve konsantrasyon olayı başarıya mahkum ediyor.
TRT'nin Alaturka Türk Sanat Müziği Beste Yarışması'na katılan besteleri, jüri içinde, TRT'nin genç yetenekli sanatçılarının yorumlarından dinlerken, ben de "Bu yolculuk sonsuza kadar sürecek" diye düşündüm.
Bu konuda da kısa bilgi vereyim. 17 Eylül'den itibaren her akşam 20.30'da TRT 1'den 13 hafta canlı yayınlanacak yarışmanın finalistleri belli oldu. Yarışmada, 1928 yılında başlayan radyo yayınlarının 76. yılı anısına 76 eser yarışacak.
Hafta sonu İstanbul'da toplanan jüri, 2 bin 750 eseri değerlendirerek finalde yarışacak 76 eseri belirledi.
Jüri üyesi olan Emel Sayın'ı ve Ahmet Özhan'ı da, bu finallerde dinleyeceğiz.
Galiba Rumeli Hisarı'ndaki ortak konser, bu finaller için de bir provaydı.
Çok güzel, unutulmayacak bir konserdi.