Yüzü gözü şiş, yaralı bereli okuldan dönen Ahmet'e annesi telaşla "Ne oldu sana" diye sordu. Ahmet anlattı:
- Bizim sınıftaki Orhan bana saldırıp yere düşürdü, dövdü beni. Yarın da aynı şeyi ben ona yapacağım.
Annesi "Olmaz öyle şey. Ben şimdi kurabiye yapacağım. Yarın Orhan'a verirsin, barışırsınız" dedi.
Ertesi akşamüstü Ahmet yine yaralı bereli okuldan döndü. Annesi "Kurabiyeleri vermedin mi Orhan'a " diye sordu. Ahmet öfkeyle cevap verdi annesine:
- Verdim. Orhan kurabiyeleri çok beğendi. Yine kurabiye yapman için beni daha fazla dövdü.
KISSADAN HİSSE- Kaba kuvvetin karnını doyurmak yerine gözünü korkutmak daha doğrudur.
