Beşiktaş - Helsinki maçında bazen birbirini tamamlayan bazen zıt birçok fotoğraf karesi film şeridi gibi birbirini kovalıyor. Öyle ki statta izleyene odaklanma sorunu yaşatacak birçok konu havada uçuşuyor.
Schuster, Guti'yi oyun kurma görevi için Ernst'in yayına çekip Necip'i dinlendiriyor. Bu sefer İspanyol'un yerine Tabata'yı forvetin gerisine koyup farklı bir değişikliğe gidiyor. Gecenin bir diğer ilginç fotoğrafı Schuster'in Hilbert'le başlaması.. "Hilbert benim jokerim, kalsın" diyen Schuster'in akıllı bir manevrası, Alman futbolcunun dün 11'de oynaması. Hilbert kötü bir oyuncu değil. Sağ açıkta da, sağ bekte de, solda da oynar. Aynı Ekrem gibi. Dün Schuster futbolcuyu iki kanatta da oynatarak bunu gösterme gayretindeydi. Ancak maliyet hesabı yapıldığında bu yönetim 10 milyon Euro'luk Tabata'yı mı gönderecek; ona yakın değerdeki Holosko ve Delgado'yu mu? 'Göndermem' diyorsa o zaman Başkan Demirören'i ikna edip Tabata'yı kiralık verdirtecek. Dün Hilbert'in attığı gol aslında Tabata'nındı. Helsinki maçı bir anlamda "gitmek istemeyen futbolcuların mücadelesine" dönüştü.

GUTİ'NİN SAHADAKİ LİDERLİĞİ
Beşiktaş'ın yıldızları oyuna ağırlığını koymaya başladı. Kötü zeminden fırsat bulsalar daha iyi oyun sergileyecekler.
Schuster "Guti'nin sahadaki liderliğini" takıma deklare etmiş. Topu alan Guti'ye bakıyor. Hatta ilk yarı İsmail, topu Quaresma ile direk oynamak isteyince Zapotocny'den fırça bile yedi. Guti, Necip oyuna girene kadar geride oyun kursa da sürekli topu Q7 ile buluşturma gayretindeydi.
Quaresma'nın attığı muhteşem golün pasını Guti verdi. Portekizli yıldız sağ ayağıyla aldı, sektirip dönerek muhteşem bir gol attı. Beşiktaş'ın maçlarının bu sene neden izlenmesi gerektiğini cümle aleme haykırdı. Gol sevincini 40 yıllık emektar Süreyya ile paylaşması gol kadar keyifliydi. Gecenin fotoğrafı da buydu. Çünkü o fotoğraf Beşiktaş takımının malzemecisinden yıldızına, yönetiminden taraftarına kadar bu işten keyif almaya başladığının kanıtıydı.