Üç gün evvel bir uçak düştü, Java denizinde..
Ben bu satırları yazdığım ana kadar tek haber alınamamıştı.. Tahminler, denizin dibinde yattığı şeklindeydi. Yani 162 yolcu ve mürettebatın tamamı hayatını kaybetmişti.
Ölenlerin büyük çoğunluğu Endonezya ve Malezyalı'ydı.. Bir kaç da Avrupalı..
Yani, bırakın, yakınımız, tanıdığımız olmalarını, dünyanın belki de hiç bilmediğimiz, görmediğimiz ülkelerinden insanlardı tümü..
Ama haberleri izlerken üzüldük değil mi?.. Hele uçağın kalktığı ve ineceği hava alanlarında, artık nerdeyse sıfır umut kalmasına rağmen, hala ve hala minnacık, küçücük, zerre de olsa bir umutla bekleşen aileleri ekranda görürken..
Onlar da, aylar önce kendi televizyonlarında, Soma maden kapısında bekleşen aileleri gördüklerinde üzülmüşlerdi tabii..
Neden üzülüyoruz peki?. Kendi üzüntülerimiz yetmezmiş gibi, bir de dünyanın öbür ucundaki insanların acılarını içimizde hissediyor, paylaşıyoruz?.
Şimdi ekrana, bir film sahnesi gibi, kaybolan uçağın bir ıssız adada bulunduğu, herkesin sağ olduğu haberi yansısa sevinmeyecek miyiz?.
Hiç bilmediğimiz, görmediğimiz, hiç tanımadığımız "İnsanlar" kayboldu diye üzülürken, "Bulundu" diye niye sevineceğiz peki?.
İnsanız da ondan.. Cevap bu?.
İnsana en yakın hayvan hangisi?.
Maymunlar.. Bir ormana dalıp maymunların yarısını katletsek, kalan maymunlar yas tutarlar mı?.
İnsanın yığınla tarifi var. "İnsan birlikte üzülebilen, birlikte sevinebilen hayvandır" bunlardan biri olabilir mi, acaba?.
..ve de, bırakın arkasındaki tarihsel, dinsel gelenek ve gerçekleri, yılbaşları, dünyanın her milleti, her ırkı, her inancından insanların birlikte eğlendikleri, coştukları bir gece olarak "İnsancıl" değil midir?.
"İnsanım kafi değil mi" der şair..
Yılbaşını kutlamak, o gece ezeli düşmanlarımız, kan davalılarımız dahil, tüm insanlarla birlikte olmak, bir duygu, coşku birliği yaşamak değil midir?.
O zaman insan olmak yetmez mi, dün kayıplarına üzüldüğümüz Endonezyalılar, Malezyalılarla bir ortak sevinç yaşamamızı sağlayan Yılbaşını kutlamak için..
O zaman dünya insanlarını ilişkileri ne olursa olsun, ortak coşkuda birleştiren bu "Bahane"ye teşekkür etmemiz gerekmez mi?.
Bırakalım, ideolojik, ya da ne bileyim başka sebeplerle tartışmayı dostlarım..
Tüm dünya insanlarıyla birlikte yaşadığımız bir güne sahip olmanın keyfini çıkaralım..
"İnsan olmak ne güzel" diye sarılalım, birbirimize..
Yeni yılımız kutlu, mutlu olsun!..