Eyvah ki ne eyvah! Bunu yapımcı Sinevizyon'un sahiplerine nasıl söyleyeceğim, bilemiyorum. Zira TRT 1 ekranlarındaki yeni dizileri Mavi Kelebekler'i pek sevdim.
Bu köşenin müdavimleri bilir; benim beğendiğim diziler ya Reyting Hazretleri'nin kılıcına takılır ya maddi olanaksızlıklar nedeniyle yoluna devam edemez ya da oyuncuları birbirine düştüğü için tadı tuzu kalmaz. Bu kez de Mavi Kelebekler için korka korka yazıyorum vallahi...
Mavi Kelebekler'in inanılmaz hikayesini geçen ay bu sütunlarda yazmış; diziyi büyük bir merak ve heyecanla beklediğimi belirtmiştim. Beklediğimden daha iyisi çıktı.
Bir kere oyuncu kadrosundaki seçimler son derece isabetli. Tecrübelilerle yıpranmamış genç yüzler, harika kombinasyonlarla bir araya getirilmiş. Dönem sahnelerindeki özen ve emek hemen göze çarpıyor. Zaten yönetmen Yasemin Türkmenli'den kötü bir iş çıkmasını beklemiyordum. Duyduğuma göre gelecek bölümler, yerel yönetmenlerin de asistanlığıyla daha gerçekçi çekilecekmiş.
Dizi, Bosna Savaşı sırasındaki dört karakterin hikayesini eksen alıyor. Savaşların gerçek dramları, nedense 20-30 yıl sonra perdeye, sahneye, ekrana aktarılır. Bu kez bizimkiler ellerini çabuk tutmuşlar. Tarihin en büyük dramlarının yaşandığı, toplu mezarlara mavi kelebekler takip edilerek ulaşıldığı yüz karası bir dönem, bu dizi sayesinde didik didik edilecek. O yıllarda iki dakikalık televizyon haberleri olarak önümüzden hızla geçen olayların ardındaki kan donduran insan hikayeleri resmedilecek. Aşkın, kanla sulanmış topraklarda bile filizlenebileceği anlatılacak.
Aida'dan, Murat'tan, Marko'dan ve Derya'dan; Kuzey, Sülüman, Fatmagül, Feriha kadar bahsedilmeyecek belki... Ama benim gözlerim hep bu dördünün üzerinde olacak.