Denizli'de hastalanan annesine üzülen ve dersleri kötü gittiği için babasıyla sık sık tartışan 16 yaşındaki Emre Türkmen'in okuldaki intiharı, korkunç bir gerçeği ortaya çıkardı. Aralarında, Emre'nin arkadaşlarının da bulunduğu binlerce öğrenci, facebook'ta kurdukları gruplarda sınavlar yüzünden yarış atı gibi olmalarına isyan etti. .E., "Azıcık cesaretim olsa ben de gideceğim. Yetti bu aile baskısı" derken, O.B.'nin "Bekle beni Emre, sıra bende" sözleri okuyanların kanını dondurdu. Emre'nin kız ve erkek arkadaşlarının yorumları şöyle:
HEPSİ ÇOK KIZGIN
A.K.: Yazılı kağıdını bomboş verince bir öğretmen 'Niye, sorunun var mı?' diye sorar. Buradan bir babasını, iki kimya öğretmenini kınıyorum. Atlamadan önce babasını aramış. Hoca gelmiş 'bu telefon kimin' demiş. Ayrıca hoca geldiğinde aradığı için tuş kilidini kapatmış. Beş saniye önce gelsene. Üzgünüm ama bir şey değişmiyor. Kahrolası pislikler sizin yüzünüzden gitti kardeşimiz, lanet olası pislikler.
S.Ş.: Büyüklerin eğitilmesi gerekiyor. Bir gencin nasıl bir dönem geçirdiği ve ona nasıl yaklaşılması gerektiği hakkında eğitilmeliler ki başka Emreler yok olup gitmesin. Buna neden olanlar çok pişmandır ama ne fayda.
B.T.: Evet aile destek çıksa asla yapmazdı. Çünkü bilirdi ailesi arkasında ama anladığım kadarıyla babası anlayışsız bir insan. Ya şimdi? Artık her şeyin ders olmadığını öğrenmiştir.
S.Ö.: Allahım inanamıyorum. Nasıl olabilir böyle bir şey, hem de gencecik. Allahım ruhunu sevdiklerine bağışlasın, mekanın cennet olsun. Ah keşke sevdiklerini üzmeseydin be Emre. Seni tanımadığım halde şu an gözlerimden nedensizce akıyor yaşlar.
U.K.: Gülen çocuk herkese yaptığın en acı şaka galiba bu. Hala yarın o kapıdan senin gireceğine inanan yüzlercesinin olduğuna eminim. Kolay olmamalıydı bir insanı kaybetmek. Sen kaybetmedin sonsuz oldun sonsuza dek kalplerdesin. Ruhun şad olsun delikanlı.
O.A.: Kardeşim ne yaptın sen ya, hani hafta sonu birlikteydik? Hani hesabına maç yapacaktık ne oldu, neden bıraktın gittin? Her ne olursa olsun bu yapılır mı? Hiç mi düşünmedin arkandan dökecekleri gözyaşlarını? Emre'nin arkadaşı Ahmet K. ise, hastanede yaşananları şöyle anlattı: "Hastanede, 'Keşke atlamasaydım. Belki değerimi anlarlar diye atladım. Kurtarın beni' demiş. Ben bu yazıları gözyaşlarımla yazıyorum, inan ki içimden feryatlar kopuyor. Keşke yapmasaydın. Koşup seni kurtarmak isterdim."
istihbarat@sabah.com.tr
