Nasıl da sevinmiştim oysa...
Erdal Abi'den (Şafak) talimat gelmişti. Fuar açılışında İzmir'de olacaktım, Eski ve yeni fuar günlerini karşılaştırıp anılar, olaylar, daha neler neler yazacaktım.
Hafıza kuyumun her bir rakımında türlü çeşit anılar vardı fuara ait.
Kurdelesini coşkuyla açtığımız hediye paketleri timsali açacaktım huzurunuzda. Ne yazık ki tam açılış günlerinde sağlığım elvermedi, hem proje yattı hem de ben...
Nazlı, nezle, grip, olup da işten kaytardım sanmayın.
Yaklaşık 2 ay oldukça huzurlu rahat süren radyoterapi seansımdan kısa süre sonra tedavinin biraz da beklenen acılı süreci başladı. İlaçlarla, ev bakımıyla çözülemeyecek hale geldiğinde Bodrum Devlet Hastanesi Başhekimi Dr.
Oğuz Şahin'in ısrarıyla kendimi hastane yatağında buldum.
Bu macerayı sizinle paylaşacağım yakında.
İzniniz olursa bugünlük de "heves kırığımı" alçıya alır gibi yapıp, eski fuar günlerinden bazı şeyler anlatayım.

Gazinolar vadisi
Rahmetli anacığımın ilk 3-4 yıl solist altı, sonraki yıllarda da solist, assolist olarak çalıştığı yıllara denk gelir fuar anılarım.
Sahne dünyasına 50 yıldan fazla emek vermiş babamla birlikte o yoğun çalışma temposuna girer, matine suare diye diye her gün 2 kez tekrarlanan performansla fena yorulur, işin tadını ekmek elden su gölden dönemlerini yaşayan kız kardeşimle ben çıkarırdık.