Türkiye'de 1 haftada yaşadığımız gündem sanırım günlerin daha sakin geçtiği ülkelerde, misal İskandinavya coğrafyasında 6 ayda yaşanıyordur. Hal böyle olunca gündemdeki pek çok önemli konu, yenisi yüzünden silikleşiyor.
Ama unutulmuyor. Misal okyanus ötesinden gelen ve Türkiye'nin tepesine binen 17 Aralık operasyonu, faiz saldırısı ve diğerleri; yaşadığımız 2 seçim süreci yüzünden silikleşti. Oysa paralel yapının yol açtığı hasarın neticelerini hâlâ yaşıyoruz.
Misal, yolsuzluk araştırıyoruz diye Halkbank'ın kozmik odasına giren ve müşteri bilgilerini ele geçiren paralelcilerin bu bilgileri kimlere servis ettiğini ortaya çıkaramadık.
Ancak bankanın bilgilerini "yolsuzluk soruşturuyorum" diye ortalığa saçanların, yalnızca Türkiye değil, Hindistan ve Çin gibi diğer müşterilerine ait mahrem bilgiyi de Halkbank'ın küresel rakiplerine verip vermediğini bilmiyoruz.
Irak'ta Halkbank petrol parasında devre dışı kalırsa ne kaybeder? Öncelikle yılda 11.5 milyar $'lık işlem hacmi kaybı söz konusu... 2018'de Kuzey Irak yıllık 108 milyar $'lık petrol ihracatı gerçekleştirecek.
Paralelcilerin elindeki Halkbank verileriyle bu fırsat sabote edilebilir. Soru şudur: Bir ulus kendine bunu neden yapar? Koruyup kollaması gereken şirketlerini, "yönetimi yıkma" uğruna finansal tiranların önüne atar.
Ancak evde hırsız mı var kuşkusu ile evi yakmaya kalkmak, tam bir ahmaklık örneğidir ve bu zaafını kullanan küresel rakiplerin, yılların gerisinden büyük mücadelelerle kazandığın başarıyı, elinden alabilirler.
Paralel yapının şimdi de enerji alanında çevirdiği dolaplara tanık oluyoruz. Marker ihalesi yüzünden neredeyse Türkiye'nin enerji piyasasını ateş yerine çevireceklerdi.
Paralel yapının şimdiye dek Türkiye'ye verdiği hasarın, sübjektif rakamlarla (100- 200 milyar $) ifadesi yerine, detaylı tespit çalışması yapılmasını öneriyorum. Ancak bu sayede gelecek hasarlara karşı tedbir geliştirebiliriz.