Sihir midir yoksa keramet midir bilmem ama Hagi'nin Galatasaray'daki iki döneminde en başarılı olduğu kulvar kupa görünüyor. Birinci Hagi döneminde kupayı yenilmeden müzesine götüren Galatasaray, ikinci Hagi döneminde de yenilmeden çeyrek finale tutundu.
Futbol olarak büyük çöküş yaşayan Galatasaray adına kupadaki performans dilerim yönetime de, takıma da moral olur.
Sistem bir takımın oyun disiplini adına değerlidir. Hagi, Antalya'da 7 Ocak'ta yaptığı basın toplantısında, "Ligin ikinci yarısında muhtemelen 4-4-2 oynayacağız. Transferleri de bu oyun sistemine göre yapıyoruz" demişti. Ben, "Hagi doğru yolu buldu" diye düşünürken hayal kırıklığı yaşadım. Rijkaard, Galatasaray'ı ısrarla 4-3-3 oynattığı için eleştirilmişti; sonunda da gitti. Hagi'ye 4-4-2 sistemi yabancı değil. Çünkü ilk geldiğinde Galatasaray'a 4-4-2 oynatmış; gol bölgelerinde Necati-Hakan Şükür ikilisini birlikte kullanmıştı.

4-3-3 İLE OLMUYOR
Galatasaray'ın bu kadro yapısıyla 4-3-3 oynaması çok riskli. Üstelik bu sistemde bloklar birbirine yanaşamadığı için Galatasaraylı oyuncular hem hücuma çabuk çıkamıyor hem de hücumda çoğalamıyor. Ayrıca gol pozisyonu üretmekte zorlanıyor. Yakalanan pozisyonlarda da çok fazla güç sarfedildiği için topla buluşan oyuncu düzgün vuruş yapamıyor. Bunu dün Arda'da yaşadık.
Topu kullanan ve saklayan, teknik becerisi yüksek oyuncu azlığından bu sistemde saha içi yerleşim planı "Seyrek diş" gibi kalıyor. Futbolcular geniş alanda oynamaya çalıştıklarından çok koşup yoruluyorlar ve geriye dönüşlerde geç kalıyorlar. Sistemin yarattığı zaaflar Galatasaray'ın oyuna ve orta alana hakim olmasını engelliyor. Serkan kanattan bindiremiyor. Aydın yardıma gelmiyor.
Ayhan göbekte yeterli yardımı almadığı için ya pas hatası yapıyor ya da ayağındaki topları geriye, yana kullanıyor. Hagi'nin orta sahayı daha güçlü tutmak için takımı ya 4-1-4-1 ya da 4-2-3-1 düzeninde oynatmalı.
Arda'nın hırsını ve Culio'nun çalışkanlığını beğendim. Ama oynanan futbol, değil kupa, final için bile yetmez.