Edebi eserlerin bazılarında da şairin şiirde ifade ettiği duygu ve düşüncelerden birden vazgeçip sonra tekrar ve daha güçlü bir şekilde aynı duygu ve düşüncelere dönerek anlatımı güçlendirdiği görülmektedir. Bu tarz söz sanatı ile olay daha güçlü anlam kazanmış olur. Şair okuyucuya yeniden akıcılığı kazandırır. Bu edebi sanat rücu olarak adlandırılmaktadır. Rücu sanatını daha iyi anlamanız için örnekler hazırladık.
Rücu, söylenen bir sözü yalanlamadan geri çevirip onun yerine daha güçlü ve onu kanıtlayıcı bir düşünceyi söyleme sanatıdır. Sanatçılar bu durumu anlatımı güçlendirmek için kullanır. İlk düşünceden döner gibi yapıldığında genellikle "yok yok", "yok öyle değil", "yanlış söyledim" gibi ifadeleri kullanılır. Rücu daha önce söylenen söze dönüş olabileceği gibi söylenen sözü iptal edip farklı bir düşünceye yöneliş de gerçekleşebilir. Rücu sanatı ifade edilmek istenen düşünceyi güçlendirdiği için kullanılmaktadır.
Makber mi, nedir şu gördüğüm yer?
Ya böyle revâ mı cây-ı dilber?
Bir tecrübedir bu, hiledir bu
Yok, mahvıma bir vesiledir bu
Ol mihr ü mâh-rûyum bir serv-kâmet ancak
Yok yok ne serv-kâmet ol kad kıyamet ancak
O sizin gördüğünüz kadınlar
Güzeldir ha bereket
Melekler kadar masum
Yok, canım şeytan kadar şirret.
Diğer örneklerde şu şekildedir:
İki gözümle gördüm topların ölüm tükürdüğünü
Tövbeler olsun göklerin veremli gibi öksürdüğünü
Neylersin oğlum Bekir şehitlik alın yazısı
Yok bitmez asıl burada başlar yolculuk
Pişmanlığım gönlümdeki isyana ağır bastı
Ne yapayım, bağışlanmamı istemeye yüzüm yok
Ne dedim, tövbeler olsun bu da bir kötü işti
Benim özrüm günahımdan iki kat daha çok