Bir mektupla başladı her şey. Okuduk, Teoman'ın müziği bıraktığı yazıyordu. Sonra bir mektup daha geldi; anladık ki, bu öyle bir anda alınmış bir karar değil. Teoman ciddi ciddi sıkılmış içinde bulunduğu durumdan. Kendine yeni bir yol çizmeye karar vermiş. Ve o yol, bizi bu ana kadar alıştırdığı müzikten geçmiyormuş maalesef. Son birkaç gündür ilgili ilgisiz herkes bu konuyla ilgili fikir belirtiyor. Zannedersiniz ülkedeki herkes müzik uzmanı.
Teoman son 15 sene içinde bu ülkenin hakkında en fazla haber yapılmış isimlerinden biriydi. Şarkıları kadar hayatıyla da hep yanıbaşımızdaydı. Güzel kadınları ve hoyrat yaşamı; çoğu zaman eleştirsek de ona öykünmemize neden oldu. Bildiği gibi yaşadığı için çok bizdendi. Uzatılan mikrofonlara, kendinden üçüncü tekil şahıs olarak "X bestelerini şöyle yapıyor" şeklinde bahseden insanların olduğu yerde, gerekirse muhabirle kavga eden Teoman ise nur nimetti.
ASLA TAVİZ VERMEDİ
Temsil ettiği müziğin bütün özelliklerini barındırıyordu aslında. Tepkiliydi; düzenle, kurgulanmış olanla fazlasıyla kavgası vardı ve bu kavgayı yıllar boyunca verdi.
Onu kesip biçip bir kalıba uydurmaya çalışan her şeye inat, bildiği gibi yaşamaya devam etti. Zaman zaman kendine zarar verdi ama hiçbir şekilde taviz vermedi.
Çünkü dillere dolanan o şarkıların kaynağı, dilediği gibi yaşayan bu ruhtu aslında. Gün geldi, canı film çekmek istedi; çekti. Emeğinin karşılığını beyaz perdede alamadı ama bir kez bile bu denemesinden pişmanlık duymadı.
25 senesini sahnelerde geçirdi. Bunun yarısından fazlasında bütün gözler üzerindeydi. Kolay değildir, böyle takip edilen bir hayatı yaşamak. İçkisi, sigarası, gece hayatı; hepsi itinayla didik didik edildi. Her gün sorgulandı, her hareketine ilişkin onlarca şey söylendi. Bir tek müziğine laf edilmedi, bir de dilediği gibi yaşamasının sebebi olan o özgür ruhuna.
Son açıklamalarından anladığım, Teoman'ın fena halde yorulduğudur. Bu sefer canı gitmek istiyorsa; bırakalım öyle yapsın. Ezberimize kazınan o şarkılarını, istediğini istediği zaman yaptığı için üretebildi zaten. Şimdi de gitmek istiyorsa, gitsin. Bugüne kadar yaptıkları için bir dinleyici olarak ben kendisine teşekkür ederim. Ha bir de, dönmek isterse aynı yerde bekliyorum; haberi olsun...
