Sabah gözümün yumukluğuyla açtım interneti, gazeteleri her zaman yaptığım gibi önce bir hızla taramaya geçtim.
Ve hemen bir başlık dikkatimi çekti: "5N1K'da küfür skandalı!"
Allah Allah dedim, Cüneyt Özdemir de pek ağzından küfür kaçacak adam değildir ama acaba konuğu mu bir sakarlık yaptı?
Yok, meğer 'Yetenek Sizsiniz Türkiye'deki ilizyonist Aref'in sırları konuşulurken; arada renk olsun diye Cem Yılmaz'ın David Copperfield esprisi yayınlanmış. Ama Cem'in küfürlerini biplemeyi unutmuşlar ve işte o küfürler de ekrana yansımış.
Skandal buymuş yani! Hiç küfür etmez ve sevmez bir toplumuz ya... Hepimiz saray çocuğuyuz, 'eşek' desek dilimizi eşek arısı sokar bizim. O derece pis, kaka kelimelere karşıyızdır.
Bilenler bilir benim ağzım az buçuk bozuktur.
Alışkanlık falan da değil üstelik, severim ben ağıza yakışan, yerinde edilmiş usturuplu sinkafı.
Küfrün, dilin reddedilemez ve renkli bir parçası olduğuna inanırım.

KÜFRE İKİ YÜZLÜ BAKIŞ AÇISI
Küfür duyduğunda cin çarpmışa dönenleri de iki yüzlü bulurum.
Küfrü sanatın içine, hem de çok şahane bir üslupla sokmuş Can Yücel'e, Neyzen Tevfik'e bayılanlar, yanında iki satır küfredilince 'aaa ne ayıp!' tavrına girerler ya, ona da sinir olurum.
O 'ayıpçı' sözler her ağıza da yakışmaz ayrıca.
Can Yücel'in dediği gibi "Küfür, burjuvazinin ağzında bir lağım çukuru, işçi sınıfının ağzında bir çiçektir!"
Bu arada yıllarca TRT ekranın karşısında güzel Türkçemizle büyüyen çocuklar, hiç mi küfür etmiyorlar da, şimdi ekranda iki yasaklı kelam duyulduğunda bunun adı skandal oluyor.
Ve de son söz: Tek skandalın bu olsun be sevgili Cüneyt!