Şampiyonluk hedefinden kopan oyuncular, tekrardan geri gelip bu işin içerisine gelip yine konsantrasyonu yakalamayı zor becerirler. Fenerbahçe için de durumun özeti bu. Sarı-lacivertliler, liderin puan kaybettiği ve zirveye ortak olunabilecek bir durum varken bunu değerlendiremedi. Aslında Ankaraspor ikinci yarının en başarısız takımı. Fenerbahçe sınavını da bir bakıma kendileri için ispat maçı olarak gördüler. Bu maçı kazanabilecek ölçüde oynadılar mı derseniz, Ankaraspor açısından "Evet" diyemeyiz. Ama futbol bir sonuç oyunu, bunu futbolun realitesi olarak bu karşılaşmada bir kez daha yaşadık.

DAHA AGRESİFTİ AMA...
Fenerbahçe bir de, bazı önemli oyuncularının eksikliğiyle bu oyun içerisinde bazı hamle yapabilme şanslarını zaten baştan yitirmişti. Aslında oyuna baktığımızda ligde oynadığı birçok maçın aksine Fenerbahçe daha önde daha agresifti. Burada oyunu rakip sahaya yıkarken başarılıydı, ama ceza alanı ve gol pozisyonunda bir o kadar etkisizdi. İlk yarı bunu biraz daha iyi yapmaya çalıştı, ama ikinci yarı bu dengeyi rakibine kaptırdı.
Ankaraspor iyi pas yapabilen bir ekip. Oyunu ve temposunu bu özellikleri sayesinde bu tür rakiplere karşı bile kontrol edebiliyorlar . Öndeki forvet oyuncuları da bireysel etkinlikleri olan futbolcular. Özellikle Mehmet Çakır bunların arasında en iyisiydi. Hem sürati hem de bire birde adam geçebilme özelliğiyle hem de çok iyi şut atabilen bir futbolcu. Bu maçta bu yeteneklerini sergileme şansı yakaladı. Attığı gol de alkışlanacak nitelikteydi.

HEDEFİ OLMAYAN TAKIM
Geçen haftaki Galatasaray beraberliğinin ardından Fenerbahçe için şampiyonluk şansı zaten bitmişti. Ankaraspor mağlubiyetiyle de Şampiyonlar Ligi şansını da kaybetmiş oldu. Bundan sonra işin zorluğu, hedefi olmayan bir takım olarak kendi seyircisinin önünde top oynamak olacak.