Ummadığımız, hak etmediğimiz bir sonuç aldık. Maç başlamadan kazanmış gibi sahaya çıkmak ilk hatamız oldu. İkincisini de 60'tan sonra yapılan değişikliklerin oyuna yansımasına baktığımız zaman Kuntz yaptı. Muhteşem bir seyirci önünde, coşkuyla oynamamız gerekirken rakibin oyun aklı bizim yeteneklerimizin önüne geçti.
5'li defans bloğunun önüne iki sert orta sahayla oynayarak deplasmanda olmasına rağmen kafa tutan bir rakibimiz oldu. Hızlı hücumu, geçiş oyununu çok iyi çalıştıkları gibi iki bekimizin zaaflarından da sonuna kadar faydalandılar. Cengiz, Hakan ve Kerem ile sürekli denememize rağmen bizim pozisyon şansımız rakip defansın yapacağı hatalarla sınırlı kaldı. 60'tan sonra oyuna santrfor girdi (Halil Dervişoğlu). Sonlara doğru da Bertuğ. Bu ikiliyi Cengiz, İrfan Can ve Orkun'la da desteklemeye başladık. Top yere indi, yorulan, takım boyu uzayan Ermenistan karşısında pozisyon da bulmaya başladık. Top bir türlü iki kale direğinin arasına denk gelmedi. Bertuğ ile bulduğumuz beraberlik golü, gecenin tesellisi ama Avrupa Şampiyonası hesaplarındaki planlarımızın devamını da sağladı.
Kötü oynayan oyuncumuz belki vardı ama ciğerindeki nefesi hepsi sonuna kadar kullandı. Her şeyden şikâyet etmeyen, gözünün önündeki çözümleri maç planında yaşayamayan bir teknik adamımız var. Yine de bu kadar pozisyona rağmen ona da çok söz söyleyemeyiz. Bazen olmuyor. Başta kaptan Hakan Çalhanoğlu olmak üzere formasına bu kadar sahip çıkıp sarılan tüm oyuncuları kutlarım.