Maç başlıyor, iki takım da birbirlerinden çekiniyorlar. Pilot kamera gösterdiğinde iki takım da orta sahada kümeleşmiş durumdalar. Haliyle de atacak adam bulamadıkları için devamlı arkadan yan toplardan yürümeye kalkıyorlar. Galatasaray, biraz daha fazla araya top atıyor. O zamana kadar Trabzonspor'un iki tane pozisyonu var, atamıyorlar.
Vakit geçtikçe iki takım arasındaki fark açılmaya başlıyor. Ki şöyle oluyor; sarı-kırmızılılar en ileri uçta oynayan oyuncularıyla birlikte yüzde 100 defans yapmaya kalkıyor. Yani baskı yapıyorlar, rakibe rahat top kullandırmıyorlar. Trabzonspor'un zaten fizik gücü o kadar iyi değil. Bu kadar baskıyı kaldıramıyor, top kullanamıyorlar. Böyle olunca da Galatasaray'ın orta sahası ve defansı çok rahat hareket ediyor.
Yani, 20'nci dakikadan sonra Trabzonspor, Galatasaray defansını zorlayamıyor. Tesadüfen pozisyonlar yakalıyorlar.
Takım olarak Galatasaray az hatayla oynadı. Daha doğrusu maçın yükü kaleci hariç 10 futbolcuya eşit şekilde dağıldı. Ama Trabzonspor için aynı şeyi söyleyemiyorum. Bazıları 7'lik, 8'lik mücadele ediyor, bazıları 2'lik, 3'lük…
Öyle olunca da Trabzonspor'un takım zincirleri yavaş yavaş koptu. Zaten Galatasaray, 2-0 yaptıktan sonra işi rölantiye aldı. Hani bir gol yeseler, anında cevap verecek gibi gözüktüler.
Galatasaray maçı iyi mücadele ederek, iyi yardımlaşarak, bileğinin hakkıyla kazandı.
Abdullah Avcı'nın işi zor. Çünkü bu Trabzonspor'u kucağında buldu. Mutlak devre arası bir şeyler yapacaktır. Avcı'ya da sabretmek gerekir. Zaten şu anda ondan başkası da bu Trabzon'da fazla bir şey yapamaz.
NOT: Fatih Terim'in cezasını Tahkim birkaç maç daha artırırsa bence Galatasaray'a daha yararlı olacak. Neden mi? Çünkü hoca tribünden daha iyi okuyor. Sahanın içinde aynı başarıyı gösteremiyor.