Yıl 2005.. Türkiye'nin Başbakanı, AK Parti'nin Gençlik Kolları Kurultayı'nda şu konuşmayı yapıyor:
Bizim '3Y' kuralımız var. Yolsuzluk, yoksulluk, yasakların kaldırılması. Bu yolda devam ediyoruz.
Yoksulluk ve yasaklar konularının durumlarını hepimiz biliyoruz. " Yolsuzluk "a gelince..
Yıl 1938, kasımın sonundayız.. O dönemin tek partisi CHP'nin gazeteci milletvekili Asım Us, yeni Cumhurbaşkanı İsmet İnönü'yü dinledikten sonra güncesine şu notları kaydediyor:
İsmet İnönü devrinde hırsızlığa ve suiistimallere karşı şiddetli bir mücadele açılacaktır. Kanunun hâkimiyeti tesis edilecek, külhanbeylik ve zorbalık kalkacaktır (Asım Us'un Hatıra Notları, s 330,Vakit Matbaası 1966).
Aynı kitapta şu notlar da var:
Devlet işlerinde suiistimalin iki kaynağı var. Biri memurların nüfuz tesiri altında yolsuz muamelelerde bulunması. Diğeri de doğrudan bir menfaat mukabilinde vazifesini suiistimal etmesi (s.335).
Bütün bu tür anıları, monografileri okuduktan sonra Tayyip Erdoğan'a "Kaç yıldır başbakansın. 3 Y aklına yeni mi geldi" diye sormak haksızlık olur..
Ama bizim toplum olarak kendi kendimize sormamız da gerekiyor:
Bir ülke siyaseti 60 yıl sonra da aynı sorunları çözemeden durumu tartışıyorsa, bunda sorumluluk sade siyasetçilerde midir?
