Hülya DİNÇEL: Hoş geldin Can bebek

Hoş geldin Can bebek yaşama sırası sende. Sevgili okurlarım, Bu mısralar yabancı gelmedi değil mi? Ama aslı şöyledir; Hoş geldin bebek, yaşama sırası sende Senin yolunu gözlüyor, diye devam eder! Ünlü Usta Nazım Hikmet'in bu güzel dizelerini bilmeyen yoktur. Bizim de bir Can bebeğimiz var. Hoş geldi, sefalar getirdi hayatımıza... Celal Başlangıç ile ve benim oğlum Özgür Başlangıç'ın bir çocuğu oldu. Oğlumuz Özgür ün, ilk eşinden de 'Barış'ımız var. Malum bizim aile çift dikiş gidiyor. Ben de, oğlum da iki evlilik yaptık. Celal'in evlilik sayısını ise takip edemedim! Esprisi tabii bu. Bizim Celal'le evlilik bitti ama can dostluğumuz, arkadaşlığımız hiç bitmedi, bitmeyecek de. Evladımız, torunlarımız, en önemlisi ortak arkadaşlarımız var! Var da var yani... Evlilik farklı, arkadaşlık farklı... Benim ikinci eşim Ergun Dinçel'den de Sinan'ım var. Ergun'un da vefat eden ilk eşinden Mert'imiz var. Biraz karışık bir aileyiz. Ama sıkı sıkı kenetlenmiş bir aileyiz. Biz bir bütünüz. Hiç bir zaman benimki ve onunki bir olup bizimkini dövmedi. Hiç bu konuda ikimiz de taviz vermedik. Çünkü kardeşlik kadar önemli bir kavram olamaz. Şimdi Barış ve Can da bu yolu takip edecek ve iki kardeş kilitlenecek birbirine. Can'ı beklerken tüm aile hep bir arada kenetlendiğimiz gibi. Celal, eşi Ayşe Yıldırım, ben, Özgür, Sinan, Mert, Barış... Kapıda nasıl heyecanla Can bebeyi beklediysek, onlar da iki kardeş, yaşam yolunda her daim; heyecanlı kol kola, el ele, yürek yüreğe paylaşacaklar hayatın getirdiklerini. İyide de, kötüde de can cana olacaklar. Ağladıklarında birbirlerinin omuzuna başlarını koyacaklar, güldüklerinde kahkahaları birbirinin içine karışıp çınlayacak bu evrende! Anne ve baba tavrıdır birleştiren veya ayıran. Aile değerlerini yaşatmak her aile bireyine önemli kazanımlar verir. Yol yordam gösterir. Reçetesi olmayan hayat iksirleridir, beraber yaşanılanlar. Şu yalan dünyada ayrılık gayrılık niye hiç mi hiç anlamam. Paylaşılamayan nedir? Bir avuç toprak sonu. Hepimiz bu dünyanın kiracılarıyız. Düşünüyorum da, kolumdaki saat bile aslında benim değil. Yarın öldüğümde belki bir köşeye atılacak, belki başka bir sahip bulacak! Öldüğümüzde anılacak olan yaşama koyduğumuz değerler veya değersizlikler olacak. Bu noktada kardeşlik bağları, ana, babaya gösterilen ihtimam, konu komşu ilişkileri, dostluklar gerçek olan! Gayrısı hikaye! Şimdi senin hikayen başladı yaşamda Can bebek. Hoş geldin Can bebek yaşama sırası sende, Barış ağabeyinle yürek yüreğe sağlıklı, huzurlu , uzun ömrün olsun! Ve sevgili okurlarım hepinize Allah torun sevgisi imtiyazını yaşatsın. Sevgiyle kalın.