Hülya Hanım Bugünkü yazınızda, 'Torun evlattan da tatlı' demişsiniz ya... Evet, aynen öyle olduğuna dair iki mekanda tanıklığım var ve makalede yazdırdılar bana. Aşağıya size de ulaşsın diye aldım. Selam ve saygılarımla. Sabri Ayçiçek, Eğitim Müfettişi.
Bornova'da bir an: Bornova'daki 'Büyük Park'ta ikisi de torun sahibi olan kadınlardan biri anneanne, biri de babaanneydi sanırım. Küçücük torunlarını sevmede
yarışırcasına hareket etmekte, çocuk da elden ele ve her tarafı
çimdiklenerek sevilmekteydi. Bir an düşündüm. Karşılıksız sevmek böyle bir şeydi galiba ya da torun sevgisi. Bir süre sonra
yorulan çocuk uykuya dalıverdi. Bu olayı seyrederken, aklıma yıllar önce İstanbul Bakırköy'de tanık olduğum bir olay geldi. Saat 09.30 gibiydi. Bir parktan geçip, okuldaki işime gidiyordum. Baktım gayet güzel giyinmiş bir İstanbul efendisi ve elinden tuttuğu küçücük de bir çocuk, "Torununuz galiba" dedim. "Evet..." "Torunlar çok sevilir derler, baktım sizde de bu durum var, neden böyledir" diye sordum. "Oğul sermayedir, torun da faizidir!" diye cevap geldi. Bu cevap karşısında bana sadece susmak ve bu
derinlik karşısında düşünmek kalıvermişti.