TÜRK futbol kamuoyunun sürekli hatırlaması gereken bir gerçek var. UEFA ve TFF yargı sürecini beklemeden kendi organları ve raporlarıyla özetle "Kanaate dayalı" karar verme yetkisine, hem de sorgusuz sualsiz sahip... UEFA bu şike sürecinde bunu F.Bahçe aleyhine kullandı, TFF yönetimi ise biraz zaman kazanmak adına "savunma hakkını gerekçe" göstererek bu yetkisini kullanmadı.
58. maddenin formaliteden korunup, düşmenin makyajlanmış afla 1 kerelik puan silmeye dönüştürülmesiyle kamu vicdanı ve spor kamuoyunun adalet duygusu zarar gördü. Arkasına sığınılan "Savunma hakkı" gerekçesi dün itibariyle fiilen tamamlanmadığına göre meselenin temelinde "Güçlü olanların ve ekonomik menfaatlerin korunma gayretini" gördüğü fikrine vurgu yapabiliriz.
Böyle bir krizi kucağında bulma bahtsızlığını yaşayan Mehlmet Ali Aydınlar ve yönetiminin yaptığı önünü görme adına zaman kazanma ve çıkış yolu olarak seçtiği planın uzun vadede daha büyük ve yeni sorunları beraberinde getireceğini söyleyebilirim.
Soruna başından beri "0 tolerans" noktasından bakan biri olarak birkaç defa yöntem değiştiren, zaman zaman birbirine zıt fotoğraflar koyan F.Bahçe ve Beşiktaş yönetimlerini ve çoğu kulüp başkanının gel-gitli duruşlarını yadırgadım ve kendilerine bunu yakıştıramadım.

TOP İÇERİYE GİRDİ AMA
Medical Park Antalya-Beşiktaş maçında ise ev sahibi hakkını teslim etmek gerek. İlk 45 dakika Beşiktaş'a adeta kök söktürdüler. Ancak ev sahibinin önünü kesen 36'da Cenk'in yarım 30 cm içerden çıkardığı Necati'nin nizami golünü önce yardımcı Asım Yusuf Öz ve sonra Halis Özkahya'nın atlaması oldu. Deniz'i baskıyla hataya zorlayan ve topu kapan Almeida'nın golü olmasa ise Beşiktaş gol atacak hissini vermiyordu. Ne Fernandes'in ne de İsmail'in kızaran eliyle Tita'nın 2-1'e getiren penaltı golü oyunun hakkını tabelaya yansıtmadı.