Son üç hafta önce yenmek sonra rakibinizin puan kaybetmesini beklemek... Oyuncu için hiç de kolay değil. Fakat deplasmanda oyunun ilk yarısında 1- 0 öne geçmenize rağmen koskoca ikinci yarıda hiç değilse oyunu kontrol etmek ve rakibi ceza sahanıza yaklaştırmamanız gerekir. Trabzonspor bunun tam tersi bir görüntü çizdi. Özellikle maçın son yarım saatinde oyunu kontrol eden, kenardan atak girişimlerinde bulunan ve pozisyon bulan takım Bucaspor'du. Gol adeta geliyorum demesine rağmen oyunda Trabzonsporlu futbolcular vurdumduymaz bir görüntü sergilediler.
Önce Jaja... Yeteneklerine ve kalitesine diyecek sözümüz yok. Yalnız maç içinde istikrarlı bir görüntüsü yok. Aşırı derecede laubali. Bu yüzden çok fazla top kayıpları yapıyor. Topu tekrar kazanmak adına ise hiçbir şey yapmıyor. Yanında oynayan arkadaşları mücadele ederken sadece seyrediyor. Aynen dün olduğu gibi.

SADECE YETENEK YETMEZ!
Bir başka oyuncu tipi ise Burak. Bütün bir sezon takımı oyun bazında hiçbir şey üretmediği anlarda sahneye çıktı, arkadaşlarını ateşledi, rakibi rahatsız etti, çok kritik gollere imza attı ve takımını şampiyonluk yarışının içinde tutu. Aynen dün olduğu gibi.
Şu noktada önemli bir parantez açmak gerek. Şampiyonluk kolay bir şey değil. Özveri ve büyük sorumluluk ister. Bir-iki maçlık performans değil istikrar gerektirir. Onun için kadronuza katacağınız oyuncuların yetenekleri her ne kadar önemli ise de karakter yapıları çok daha önemlidir.
Maçın ilk yarısında Burak'ın attığı gole kadarki bölümde Trabzonspor oyunda üstün olan takımdı. Selçuk ve Colman'ın attığı uzun toplarla Bucaspor savunmasının öne çıktığı anlarda Burak'la pozisyonlara girdiler. Burak'ın attığı golden sonra Bucaspor orta sahada daha olumlu pas yapmaya ve Trabzonspor savunmasını zorlamaya başladı. İkinci yarının sonu ise Umut'la golü bulan bordo-mavililer şampiyonluk şansını son iki haftaya taşıdı.