"Ayakkabılarım olmadığı için üzülürdüm, taa ki ayakları olmayan birini görünceye kadar."
Mutlu olmak için binlerce sebebimiz var. Avustralya'da kanserden ölen Emma Bombeck diyor ki: "Hayatımı yeniden yaşayabilseydim eğer, yerler kirlense, masa örtüm lekelense bile daha çok arkadaşımı akşam yemeğine davet ederdim; gül şeklindeki pembe mumu saklamaz yakardım. Eteğimin lekelenmesine aldırmadan çimlere otururdum. Çocuklarıma, eşime, dostuma, daha çok 'Seni seviyorum' der, onlardan daha sık özür dilerdim..."
(Fezal Has'a teşekkürler)