Kıpır kıpır bir genç kadın... Enerjik, içinde bulunduğu ortama kendi özel ışığını yaymakta pek bir mahir. Serenad Bayraktar'tan bahsediyoruz. Kendisi hem caz hem klasik müzik trompetçisi aslında... Aslında diyoruz, çünkü şimdi de şarkı söylüyor. Kabul Ettim adlı single'ı yeni yayınlandı. Alt yapısı funk kokan, cazvari dokunuşlarla süslenmiş bir alternatif pop şarkısı Kabul Ettim. Bayraktar hem trompetteki başarısı hem de sesiyle adından çok söz ettireceğe benziyor... Dört yıldır Rotterdam'da yaşayan Bayraktar'la hem müziğini hem hayatını konuştuk.
- Öncelikle tebrik ederim Kabul Ettim çok güzel bir şarkı olmuş. Yer yer funk tadı ve ritmi veren, iç açan bir şarkı... Buralara tekrar geleceğiz ama önce nasıl bir hikayeden geldiğinizi merak ediyorum. Nasıl bir ailede, nerede yetiştiniz?
- Çok teşekkür ederim. Baştan başlamam gerekirse müziğe ailem sayesinde başladım. Annem şan ve koro, babam ise armoni ve solfej öğretmeni. Bir de abim Sonat, o da kontrbas çalıyor. Küçük yaşlarımızdan beri evimizde hep Türkçe pop, yabancı rock, çoğunlukla caz ve klasik müzik hep çalardı. İkimiz de müzikle iç içe büyüdük. Daha sonra ben üç yaşına geldiğimde babam bana küçük bir keman almış ve piyano derslerine başlatmışlar. Aynı dönemlerde evin içinde sürekli şarkı söylemeye başlamışım. Genelde hep dinlediğimiz müzikleri söylüyormuşum. Çok hatırlamıyorum ama annem ve babam hep anlatırlar. Çoğu zaman ailemin verdiği konserlerde de yer alırdım. Böyle bir ailede yetişince müzikten uzak büyümeniz neredeyse imkansız hale geliyor. Bu yüzden ismimin de yaptığım iş ile anlam kazandığını düşünüyorum. (Gülüyor)
- TRT Çocuk Korosu maceranız var, onu da biraz anlatır mısınız?
- Küçük yaşlarda annem ve babamın tayinleri nedeniyle Diyarbakır'da yaşamaya başladık.
Bu süre içinde annem Figen Bayraktar, TRT Çok Sesli Çocuk Korosu'nun koro şefliğini yapıyordu. Ve bir gün beni de koro çalışmasına götürdü ve o günden itibaren koroya ben de katılmış oldum. Önce Diyarbakır daha sonra Ankara ve İzmir'de konserlere katıldım.
Birkaç sene sonra ailemin tayini nedeniyle Eskişehir'e taşındık ve TRT Çocuk Korosu serüvenim yerini Devlet Konservatuvarı'na bıraktı.
- Trompet size bir müzisyen olarak, tınısıyla, dokunuşuyla neler hissettiriyor?
- Hissettiklerimi anlatmak benim için biraz zor olacak. Her yerde çok farklı duygular barındırıyor.
Orkestrada çalarken kendimi orkestranın olmazsa olmaz bir parçası gibi hissediyorum. Bir orkestra düşünün ama şefi yok. Nasıl şef olmadan olmazsa, trompet olmadan da olmaz. Bu his, özellikle çalarken bana ayrı bir güven kazandırıyor.
Solo çalarken tamamen farklı. Bir tek sen varsın. Ön plandasın ve herkes bir tek seni izliyor. Bunu düşünmek bile tatlı bir heyecan veriyor bana.
Her alanda farklı hisler barındırıyor benim için.
- Cazla ilişkiniz nasıl başladı?
- Caz ile olan ilişkim tam anlamıyla Rotterdam'a geldiğimde başladı. O zamana kadar çok dinlerdim hâlâ da çok severek dinliyorum ama çalmak konusunda çok iyi armoni bilginin olması gerektiğini düşünüyorum. Okul çoğu zaman caz projeler yapıyordu ve her zaman ismimi en öne yazdırmaya çalışıyordum. Böylece çalarak daha yakın oldum ve çok şey öğrendim.
- Şarkı söylemeye nasıl karar verdiniz?
- Şarkı söylemeyi hep çok sevdim. İlk konservatuvar yıllarımda her Cuma günü akşama doğru büyük abi- ablalarımız kocaman bir daire yapıp gitar, piyano çalarak müzik yaparlardı. Ve bir gün beni de aralarına alarak şarkı söyletmeye başladılar. O günden beri kendime olan özgüvenim arttı ve gerçek anlamda şarkı söylemeye başladım. Bir sürü bilmediğim şarkıyı öğrendim ve cuma günlerini sabırsızlıkla bekliyordum. Evde ayna karşısında provalar yaparak geçiyordu günlerim. Beni dışarıdan gören deli sanıyordu. Daha sonra annemle profesyonel olarak çalışmaya başladık. Bir süre sonra yaşımın ilerlemesiyle sesim de oturmaya başladı.
Adımı Hollanda'da da duyurdum
- Hollanda'da trompet eğitimi almaya devam ediyorsunuz. Oradaki hayatınızı anlatır mısınız?
- Hollanda'da Codarts Üniversitesi'nde hâlâ trompet eğitimime devam ediyorum. Buraya geleli dört sene oldu. Ailemin maddi ve manevi desteği sayesinde Rotterdam'a gelebildim. Geldiğimden beri "Çok zorlandım" diyerek hatırladığım hiçbir anım yok. Okulum çok yoğundu. Hafta sonları küçük öğrencilerime piyano dersi veriyordum. Her yaşadığım şey bana çok güzel bir tecrübe olarak geri döndü. Bisiklet sürerken bir anda feci bir şekilde yağan yağmurun ardından sırılsıklam olmaktan bile keyif alıyordum ve hâlâ alıyorum. Daha çok özgür hissetmek gibi...- İlk geldiğim zamanlarda okul sayesinde çokça konserler verdim ve bu sayede adımı duyurmayı başarabildim.
Türk müziği cazla çok uyumlu
- Türk müziğiyle, Türk müziği makamlarıyla caz arasında kesişen kümeler var mı sizce?
- Müziğin evrensel olduğu sürece her tema ile ustalıkla caz armonisiyle işlenebileceğini düşünüyorum. Buna Türk müziği de dahildir. Mesela Genco Arı'nın Bülbülüm Altın Kafeste albümü çok severek dinlediğim bir albüm ve çoğu bildiğimiz şarkılardan oluşuyor. Türk ezgilerinin caz motifleri ile müthiş uyumunu çokça hissediyoruz. Kısaca müziğin türünün ne olduğu değil, hangi armoni ile işlendiği önemlidir.
