Coğrafyacı Ebûbekir Efendi adıyla da bilinen müellif, bazı eserlerde yanlış olarak İbn Behrâm diye tanınan Ebû Bekir Abdullah b. Muhammed b. Behrâm ed-Dımaşkī'ye ait künye ile gösterilmektedir. Hayatının ilk dönemleri hakkında bilgi yoktur. Kendisinden bahseden kaynaklarda Şam'da doğduğu ve Türk asıllı olduğu belirtilmektedir. Tahsilini Şam'da tamamladı. Muhtemelen Köprülüzâde Fâzıl Ahmed Paşa'nın Şam beylerbeyiliği sırasında onun hizmetine girdi. Bu sebeple Köprülüzâde'nin sadâret kaymakamlığı vazifesine getirildiği tarih olan 1661'de İstanbul'da bulunduğu söylenebilir. Kendi ifadesine göre paşanın 1663 Avusturya seferine de katılmıştır. Daha sonra ilmiye sınıfına geçerek İzzetî Şeyh Mehmed Efendi'den mülâzemet almış ve müderris olmuştur (1669). İstanbul'da yirmi yılı aşkın bir süre müderrislik yapmış, Süleymaniye müderrisi iken Şubat 1690'da Halep kadılığına getirilmiş, bir yıl kadar bulunduğu Halep kadılığından azledildikten bir ay sonra vefat etmiştir (Cemâziyelâhir 1102 / Mart 1691).
XVII. yüzyıl Osmanlı coğrafyacılığının son temsilcisi olan Ebû Bekir b. Behrâm, öncülüğünü Kâtib Çelebi'nin yaptığı Batı kaynaklı coğrafya kitaplarının aktarılmasında muhtevalı çalışmalarıyla önemli rol oynamış ve kendinden sonra gelenleri daha farklı eserler hazırlamaya sevketmiştir.
Kaynak: Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi