Bütün tahsil hayatını doğduğu Roma'da yaptıktan sonra 1943 yılında Farsça'nın nahvi üzerine hazırladığı bir tezle buradaki üniversitenin şarkiyat kısmından mezun oldu. 1956'ya kadar çeşitli kadrolarda İran dili ve edebiyatı dersleri okuttuktan başka dinler tarihi kürsüsü için İslâm dini üzerine dersler verdi, seminerler yürüttü. 1956 yılında Napoli Üniversitesi'nde, on beş yıl sonra da Roma Üniversitesi'nde Farsça kürsüsü profesörlüğüne tayin edildi. Ülkesinde ve çeşitli İslâm ülkelerinde çalışmaları çok takdir edildiği için önemli ilmî kurumlara üye seçildi ve ayrıca 1957 yılında Pakistan'ın "Sitâre-i İmtiyâz" nişanını aldı. Farsça'nın bütün tarihî safhalarına vâkıf olmasının yanında Urdu ve Malezya dillerini de konferans verebilecek derecede konuşmaktaydı. Türkçe bilmekle beraber bu dille çok az meşgul olmuştur. Bâbî-Bahâî konuları üzerinde uzman, hatta hayranları tarafından şeyh kabul edilmektedir.
Kaynak: Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi