Vücut yapısı ile görev yeterliliği arasındaki ilişki, askerlik gibi fiziksel dayanıklılık gerektiren alanlarda daha sık incelenir. Her bireyin sağlık açısından aynı koşullara sahip olmaması, bu tür görevlerde belirli ölçütlerin belirlenmesini zorunlu kılar. Bu ölçütler, kişinin hem genel sağlığını hem de belirli hareket kabiliyetlerini kapsamlı şekilde ele alır. Düz taban askere gider mi, ayak tabanı düz olanlar askere alınır mı gibi sorular düz tabana sahip bireyleri yakından ilgilendirir.
Düz tabanlık (pes planus), kişinin ayak tabanında iç kavisin olmaması durumudur. Bu durum doğuştan olabileceği gibi sonradan da gelişebilir. Askerlik hizmetine elverişlilik değerlendirilirken, düz tabanlık mutlaka göz önünde bulundurulan kriterlerden biridir. Ancak her düz tabanlı birey otomatik olarak askerlikten muaf tutulmaz. Asıl önemli olan, bu durumun kişide ne düzeyde fonksiyonel bir bozukluğa yol açtığıdır.
Eğer düz tabanlık yürüme, koşma, uzun süre ayakta durma gibi temel askerî hareket kabiliyetlerini belirgin şekilde kısıtlıyorsa, birey "askerliğe elverişli değildir" kararı alabilir. Ancak düzey hafifse ve kişinin günlük fonksiyonlarını etkilemiyorsa, genellikle askerlik hizmeti yapılabilir olarak değerlendirilir. Bu karar, ayrıntılı ortopedi uzmanı muayenesi ve askerî hastane raporları doğrultusunda verilir.
Ayak tabanı düz olan kişilerin askerlik durumu, hastalığın tıbbi tanısına, şiddetine ve kişinin genel fiziki yeterliliğine göre değişiklik gösterir. Türk Silahlı Kuvvetleri Sağlık Yeteneği Yönetmeliği'ne göre, düz tabanlık ancak belirli kriterleri karşılıyorsa askerlikten muafiyet sebebi olabilir. Bunlar genellikle "ağrılı, esnek olmayan, ilerleyici düz tabanlık" gibi ağır formlardır. Hafif düzeyde olan, esnek yapılı ve kişinin hareket kabiliyetini engellemeyen düz tabanlık durumlarında ise askerlik engeli oluşmaz.
