THY'nin Atatürk Havalimanı'ndan İstanbul Havalimanı'na taşınma sürecinin dünyanın en ünlü belgesel kanalı National Geographic'de yayınlanacağını ilk kez bu sütunlarda duymuştunuz. Nihayet o gün geldi. 16 Ocak akşamı ekran karşısında hayatımın en mutlu, en gururlu anlarından birini yaşadım...
Bangkok Suvarnabhumi Havaalanı 6 haftada taşınmıştı. Almanya'daki Brandenburg'un taşınma süreci 7 günü bulmuştu. İngiltere'deki Heathrow Havaalanı'nın yeni taşınan kısa mesafe terminali ise uçuş hizmetlerine 13 günde başlayabilmişti. THY'nin taşınması için kendine belirlediği süre ise 12 saatti. Yani koca havaalanının malzemelerinin taşınması bir gecede yapılacak, böylece İstanbul'un hava trafiği neredeyse hiç aksamayacaktı.
Düşünün 80 uçak da dahil olmak üzere tam 12 bin parça araç gerecin yeni havaalanına taşınması için sadece 12 saat vardı. Öyle bir organizasyon, koordinasyon ve lojistik zaferi kazandık ki, dünyanın ağzı açık kaldı. Ertesi gün öğle vaktinde İstanbul Havalimanı'ndan ilk uçuş 5 dakika bile rötar yapmadan tam zamanında gerçekleştirildi.
THY Yönetim Kurulu Başkanı İlker Aycı ve ekibi bu taşınma sürecini kusursuz ve şaşmaz bir dakiklikle gerçekleştirirken benim de ekran başında gözlerim doldu, göğsüm kabardı. Bu ülke insanının artık en ulaşılmaz görünen hedefleri bile gerçekleştireceğine duyduğum inanç katmerlendi.
Genel Koordinatör Serap Okçu'ya ise hayran oldum. Kararlılığı, öz güveni ve inancıyla tüm ekibe en iyi şekilde rehberlik etti. Boşuna "Yuvayı dişi kuş yapar" dememişler. Kadın eli değince THY'nin yeni yuvasına kavuşması daha kolay oldu tabii...
O Ses'in sesi mi kısıldı?
O Ses Türkiye'yi eskisi kadar yakından takip etmiyorum. Ne yalan söyleyeyim, biraz sıkıldım bu formattan. Bu yıl katılımcıların ses ve şov kalitesi de beni tatmin etmeyince yarışmadan iyice uzaklaştım. Cumartesi günü kanallar arasında dolaşırken Acun'u siyah gömlekle görmesem, yarışmanın final yaptığından bile haberim olmayacaktı. (Malum, Acun kardeşim sadece final gecelerinde siyah tişörtünü çıkarıp, siyah uzun kollu gömlek giyer. Bu gömlek adeta onun smokinidir)
Beyaz'ın olağanüstü çabası bile sanki bu yılı kurtarmaya yetmedi gibi. Okan Koç'un özel yaşamındaki hayal kırıklıklarından kaynaklanan mutsuzluğu da final gecesinin temposunu düşüren, rengini solduran etkenlerden biriydi.
Finalde her zaman olduğu gibi yine erkek yarışmacılar vardı. Final değil sanki alay içtiması gibiydi. Finalistlerin genel görüntüsü de televizyonun şov gereksinimini karşılamaktan uzak kalınca hafızamda sadece yukarıdaki fotoğraf kaldı.
Mavi gözlü dev...
Hayatımda tam 4 tane Mavi Gözlü Dev vardı... İlki, Mustafa Kemal Atatürk... İkincisi, Nazım Hikmet... Üçüncüsü canım annem ve sonuncusu da Fatma Girik... Ne yazık ki dördüncüsünü de kaybettim...
Annemi hep Fatma Girik'e benzetirlerdi. Masmavi boncuk gözleri, dalgalı saçları, yuvarlak yüz hatlarıyla gerçekten de ona çok benzerdi. Bu nedenle Fatma Girik'in bende farklı bir karşılığı vardı. Dün sabah yazımı gazeteye göndermek üzereyken acı haber bültenlere düştüğünde içimde hissettiğim derin acının sebebi de buydu.
Fatma Girik'in müthiş oyunculuk yeteneği dışındaki en önemli özelliği dobralığıydı. Düşündüğünü söyler, bildiğini yapardı. Öyle ki, ona bu özelliğinden dolayı "Erkek Fatma" derlerdi. Keşke tüm erkekler onun kadar yürekli ve net olabilseler...
Onunla tanışıp, sohbet ederek, ellerinden öpebilen şanslı kişilerden biri olmanın önemini şimdi daha iyi anlıyorum. Güle güle anne yarısı...
Gaf kürsüsü
Boğaziçi Üniversitesi'nde hem felsefe hem fizik öğrenimi gören Ada kızımız, Atv'nin Milyoner yarışmasındaki "Yolculuğunu neyle yaptığını sorduğunuz kişi hangi cevabı verirse gemi yolculuğu yaptığını söylemiş olur?" sorusuna "Sefine" yerine "Tayyare" cevabını vererek herkesi şaşırttı.
Zap'tiye
Balkanlar'dan soğuk hava dalgası, Sibirya'dan kutup soğuğu, İzlanda'dan kar fırtınası... Yahu şu memlekete yurt dışından bir tane iyi şey gelmez mi?
Ne demiş?
"Galatasaray'ın maçlarını gelecek yıl TRT'den izlemek de keyifli olacak." (Takımının küme düşme ihtimalini gözardı etmeyen koyu Galatasaraylı Şahan Gökbakar'ın tweet'i)
