Washington merkezli çıkan bir yayın olan National Interest, siyaset bilimi ve uluslararası ilişkiler literatürünü yakından takip edenler her zaman referans kaynaklardan biri olmuştur.
Darbe sonrası süreçte Henri Barkey'den Michael Rubin'e dek azılı Türkiye düşmanı isimlerin yazılarının yer aldığı dergide özellikle Rusya-Ukrayna gerilimi sonrası Türkiye'nin rolünü ve gücünü dikkate alan makaleler yayınlanmaya başladı. Bunun, Washington merkezli diğer think tankler ve medya yerleşik yapısının dünya siyaset sahnesinde ülkemizin bileğini bükemediklerini kabul ettikleri mevcut süreçle paralel olması da şaşırtıcı değil.
Geçtiğimiz hafta Atina merkezli Avrupa ve Amerika Çalışmaları Araştırma Merkezi'nden Robert Ellis imzalı bir makale National Interest'te yayınladı. Başlığı "Türkiye sırtını Batı'ya dönüyor mu?" olan makalede, Türkiye'nin artık Soğuk Savaş dönemindeki gibi bir "Doğu, Batı'ya karşı" anlayışında olmadığını ve kendi menfaati için farklı güç blokları ile nasıl işbirliği yapabildiği ve bunun manevra kabiliyetini artırdığı anlatılıyor.
Şu kısım özellikle dikkat çekici: "Neo-Osmanlıcılık olarak adlandırılan siyaset, Türkiye'nin genişlemesinin başlangıç silahıydı. Bu politika sadece Libya, Suriye ve Irak'ta değil; aynı zamanda Basra Körfezi, Kızıldeniz, Afrika Boynuzu ve Kıbrıs'ta da Türk varlığına yol açtı."
Muhalefet asla görmek istemese de darbe sonrası süreçte FETÖ artıklarından temizlenen askeriye ve hariciyemizin Başkan Erdoğan liderliğinde kazandığı başarılar siyaset literatüründe de hak ettiği yere ulaşacaktır.

"MUSTAFA KEMâL'İN MEMURU"
CHP'li Çankaya Belediyesi'nde memur olan, 7 yılda sadece 60 gün işe giden ve İçişleri Bakanlığı tarafından memurluktan ihraç edilen Tezcan Karakuş Candan, kendini şu sözlerle savunmuş: "Ben artık Mustafa Kemâl'in memuruyum."
En küçük eleştiride bile önüne gelene Atatürk'e hakaretten mahkûmiyet isteyen savcılarımız umuyorum bu "veciz" sözü de dikkate alırlar.

Bu köşe yazısını aşağıdaki linke tıklayarak sesli bir şekilde dinleyebilirsiniz