Aylar önce Bülent Eczacıbaşı'na, Paris'teki modern sanat müzesi Pompidou'da açılan ünlü ressamımız Sarkis'in bir sergisini dolaşırken, başına geçtiği İstanbul Kültür ve Sanat Vakfı'nın borçlarını ne yapmayı düşündüğünü sordum. Yüzünde hiç unutmadığım bir sıkıntı ifadesi oluştu. "Rica etsem, biraz bekler misin, vakfın içine girip yapıya bakmak ve çözüm yolları bulmak istiyorum önce" dedi.
İKSV, birkaç yıl süren ve çok ince ve haliyle çok pahalı bir restorasyondan yeni geçmiş olan Şişhane'deki müthiş Deniz Palas Apartmanı'na yeni geçmişti. Bu bina Akbank, Garanti ve İş Bankası'ndan alınan 30 milyon lira lira borçla satın alınıp, restore edilmiş ve geriye ödenmesinde zorluk yaşanıyordu. Üstelik İKSV gün geçtikçe büyüyor, festivalleri büyük dikkat çekiyordu. Yani İKSV'nin güçlü bir mali yapıya bir an önce kavuşturulup, yoluna sağlam adımlarla devam ettirilmesi Eczacıbaşı'nın en önemli gündem maddesiydi.
Özetle Bülent Eczacıbaşı'nın Paris'te bana neden öyle söylediğini önceki günkü buluşmamızda çok daha iyi anladım. Aralarında bulunduğum bir grup gazeteciyle bir araya gelen Eczacıbaşı, şöyle bir cümle söyledi: "Dışarıdan bakmak farklı. Ancak sorumluluğu üstlenip geldiğinizde gördüğünüz manzara bambaşka!"
Eczacıbaşı, bir kolunun altında iPad'i ve dosyalarıyla geldiği İKSV'nin X isimli restoranında, İKSV'deki büyük değişimi ve vakfın mali sorunlarını nasıl çözdüklerini anlattı:
Öğrendik ki bu yıl 25 milyon lira bütçesi olan vakfın yönetimi, üç banka ile bir araya gelip, borçları yeniden yapılandırmış ve 10 yıl vadeye yaymış. "Bu vakfa geri ödeme konusunda nefes oldu. Günlük baskıları üzerimizden aldı. Ama borç borçtur. Sorun ortadan kalkmadı" diyor Bülent Eczacıbaşı.