İdare hukukunda önemli bir ilke var: "Yetki ve usulde paralellik!" Yani, bir işlem nasıl tesis ediliyorsa yürürlükten kaldırılması için de aynı yöntemin uygulanması zorunlu. "Paralel yapı" ile mücadele de böyle. Kökeni 1980'li yılların ortalarına uzanan bu yapının meşru sistemden tasfiyesi hem uzun soluklu çabayı hem de yapıyı doğurup büyüten faktörlerin ortadan kaldırılmasını gerektiriyor.
Acelecilik, malum cepheyi konsolide edeceği gibi, süreç yönetimini zorlaştırabilir de...

***
Görüntüde gönül hareketi gibiydi. Asıl hedef hep gizliydi. "Altın nesil" yetiştirerek kamusal, finansal, bürokratik alanda hâkimiyet kurma ve yabancı müttefikler bulma! Eğitim sistemindeki aksaklıkları iyi değerlendirdiler. Sınav sisteminin handikaplarını "dershanelerle", devlet okullarının yetersizliklerini "sübvansiyonlu özel okullarla" kapattılar. Üniversiteyi kazanıp, yurt bulamayan zeki, fakir öğrencilere kalacakları ev ve burs tahsis ettiler. Böylece abi, abla yörüngesine aldılar. Hukuk ve siyasalda bilhassa örgütlendiler. Asker hep ilgi alanları idi. Oradaki teyakkuz halini gördükçe ağırlığı polise, savcıya, hâkime verdiler. Devlet kademesinde güçlendikçe, sivil toplumda, sermaye kuruluşlarında daha etkili karşılık buldular.
Bu projeyi pazarlamak ve karar merkezlerine rahat erişmek amacıyla medya dünyasında özel oyun sahası açtılar. Gelinen noktada, amaca ulaşmak için her aracı mubah kabul eden karakteri dışa vurdular.
Büyümelerini, "ekonomik krizi" fırsata dönüştürerek başardılar. Krizlerde sosyal patlamaya karşı emniyet süpabı rolü üstlenip, tabanı genişlettiler.
Özgüvenle donanıp, kendi kendilerini imha süreci ise AK Parti Hükümetleri'nin sağladığı "demokratik soluklanma" ortamını istismar etmeleriyle başladı. Vesayet odakları, AK Parti'nin geldiği muhafazakâr demokratik geleneği hep tehdit unsuru olarak görmüş, hatta darbe planlamıştı. AK Parti kadroları, "yeni anayasa" temelinde demokratik sağlamlaştırmaya ihtiyaç duyarken, çift ajandalı, niyeti kamufle paralel yapı, güvenlik ve yargı bürokrasisindeki elemanları aracılığıyla devreye girdi. AK Parti'nin, vesayeti bitiren, demokratik siyasete kalıcı imkân veren model arayışını ustaca değerlendirdi. Lakin siyasete hiza veren, devleti ele geçirmeye kilitlenen emellerini uzun süre saklayamadı; "Harakiri" yaptı!
Bugün varılan noktada, milli güvenlik sorununun halli, öncelikle devletteki uzantıların ayıklanmasına ve parasal ağın kırılmasına bağlı. Pensilvanya'ya bir an önce ulaşma gayreti, öncelikleri değiştirirse, Türkiye'yi köşeye sıkıştırmak üzere hazır bekleyen çevrelere malzeme verilmiş olur.